VOL = VAL

De Volkskrant reisde naar het Schelpenpad in het Zuid-Hollandse Monster om ter plekke forensische vragen te formuleren over het wie, wat, waar, waarom en hoe van De Val, of liever: de DOODSMAK, van voormalig vvd-minister voor rechtsbeperking en mitellakwesties, Sander Dekker. Ter plekke trof de krant sporen aan van een breder bekend fenomeen in een land dat steeds smaller wordt: niemand gaat nog voor elkaar aan de kant. Dat kan ook bijna niet, want het is overal druk, te druk, vol en zelfs wel eens overvol. Dat wreekt zich op plekken als het Schelpenpad in Monster, waar mensen trachten even aan de drukte te ontkomen door wat rust en ruimte op te zoeken, en vervolgens die ruimte geheel voor zichzelf te claimen. Maar als dat plan bij meerdere mensen op hetzelfde plek post vat, dan krijg je alsnog gedrang op de vierkante asfaltmeter, of in het schelpengruis, zo u wil. En als dan wandelaar noch wielrenner willen wijken - riskeer je ook nog eens straalwagens, notitieblokken en opdringerige vragenstellers in je steeds smaller wordende recreatiestrook.

Tuut tuut! Aan de kant Corrie, Corrie, Corrie, Corrie en Corrie! Ik moet erlangs!

Makkers we moeten het hebben over wielrenners en dan vooral wielrenners in een 'wielrenclubje'. Voor mensen die niet weten wat wielrenners in een wielrenclubje (dat is wat anders dan een 'wielerclub') zijn: in tegenstelling tot eenzame wolven (die zijn best te pruimen) bewegen zij zich door het verkeer als een kudde schapen maar dan zonder de begeleidingshond. Wielrenners in een wielrenclub doen maar wat, ze laten zich altijd opnaaien door zo'n vette Lodewijk die weer net iets te fanatiek is. Ze hebben allemaal heel erg gladde benen (aerodynamica) en een enorm sexy strak broekje, vaak met een heel klein bobbeltje en een iets grotere derde bal. En witte sportsokken, dat noemen ze dan 'gesoigneerd'. Topwielrenners hebben altijd flitsende en ingewikkelde namen als 'Mathieu' of 'Bauke'. Stomme wielrenners bij u in de buurt heten gewoon Lodewijk of Frans. Vrouwelijke wielrensters heten zonder uitzondering altijd Corrie. Ze fietsen vijf breed over de weg zodat niemand er meer langs kan. Toet toet mag ik erlangs Corrie? Nee dat mag niet. Eigenlijk zijn wielrenners een soort trekkers, maar dan met een minder grote gunfactor, want wielrenners zorgen (in tegenstelling tot boeren op trekkers) niet voor eten, ze vreten het alleen maar op. Als wielrenners moeten poepen schijten ze zomaar in de berm, ze denken dat het zo hoort omdat Tom Dumoulin dat ook ooit deed. En dan hebben ze ook van die smerige bidons, met zo'n ranzig afgekloven tuutje, met wat sportdrank van de LIDL erin. Wielrenners zijn asielzoekers in de upside down: het overgrote deel van de wielrenners verpest het voor dat kleine groepje wielrenners dat zich wél aan de verkeersregels houdt. Enfin, er is veel te doen over wielrenners. NOS kopt met een 'ergernissenstrijd'. NH peilt: "Wielrenners houden te weinig rekening met andere weggebruikers." Wielergeweten des Vaderlands Thijs Zonneveld (berg?) noemt 'sommige wielrenners asociaal'. En zo vindt iedereen wel iets van wielrenners. Wat vindt u er eigenlijk van?