Ene Marjolein Vos trekt te pas en te onpas haar melkpram uit haar shirt om een kind van anderhalf jaar oud een shot kindercalcium te geven. In een café, maar ook in een schoenenwinkel.

Borsten zijn geweldig he, kijk maar hier (NSFW), en kinderen bijvoederen moet ook gewoon kunnen, maar om nou in ieder etablissement je recht op te eisen de eentepelige uier tevoorschijn te toveren zodat je huilbaby eraan kan knagen. En als dan iemand van de schoenenwinkel iets zegt over die loslopende kwarktassen: "Nou mevrouw, wij zijn een schoenenwinkel, dus liever niet met je tepelkloven en je burpende kind en je uitgerekte aderen en je melkresidu op onze nieuwe gietvloer", kun je dat best accepteren en zoek je een rustig plekje op. Maar neeeeee mevrouw zoekt daarentegen de media op, trekt de schoenenwinkel door het slijk en deelt ja-stickers uit aan tenten waar kinderen wel ongegeneerd tietvocht uit het ventiel mogen lurken. Ja dat is een goed idee, ja-stickers uitdelen voor alle dingen die mogen. "Wil je het niet zien, kijk gerust de andere kant op", aldus Marjolein. Voor haar ligt een mooie carrière bij D66 in het verschiet. Optie twee: Clarabella houdt een beetje rekening met de rest en gaat haar foeragerende welpje gewoon lekker bijvoederen in haar eigen keuken.

Het is weekend. Wij gaan er voor zitten.

Mensen die je kent, mensen
die je best had kunnen kennen.
Een mevrouw die op een schoolplein stond
om haar kinderen weg te brengen, op te halen,
net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak
maar meestal in gedachten - een gezicht
dat je als je het ergens anders tegenkwam
in verwarring bracht.

Zoals je winkeliers
alleen maar in hun winkel snapt.
Daarbuiten klopt iets niet.

Een gezicht dat jaren later
zomaar ergens op een fietspad fietst,
je was het jaren kwijt,
je weet het weer,
hebt bijna spijt.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Mooi man.

Stand up against governments, against God.
Stay irresponsible.
Say only what we know & imagine.
Absolutes are coercion.
Change is absolute.
Ordinary mind includes eternal perceptions.
Observe what’s vivid.
Notice what you notice.
Catch yourself thinking.
Vividness is self-selecting.
If we don’t show anyone, we’re free to write anything.
Remember the future.
Freedom costs little in the U.S.
Advise only yourself.
Don’t drink yourself to death.
Two molecules clanking against each other require an observer to become scientific data.
The measuring instrument determines the appearance of the phenomenal world after Einstein.
The universe is subjective.
Walt Whitman celebrated Person.
We are observer, measuring instrument, eye, subject, Person.
Universe is Person.
Inside skull vast as outside skull.
Mind is outer space.
"Each on his bed spoke to himself alone, making no sound."
"First thought, best thought."
Mind is shapely, Art is shapely.
Maximum information, minimum number of syllables.
Syntax condensed, sound is solid.
Intense fragments of spoken idiom, best.
Move with rhythm, roll with vowels.
Consonants around vowels make sense.
Savour vowels, appreciate consonants.
Subject is known by what she sees.
Others can measure their vision by what we see.
Candour ends paranoia.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wij hebben er allejezus veel zin in.

Zoals je loopt,
door de kamer uit het bed
naar de tafel met de kam,
zal geen regel ooit lopen. 

Zoals je praat,
met je tanden in mijn mond
en je oren om mijn tong,
zal geen pen ooit praten.

Zoals je zwijgt,
met je bloed in mijn rug
door je ogen in mijn hals,
zal geen poëzie ooit zwijgen
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En het is nog wel middag maar als het middag is, is het bijna avond.

Der Abend wechselt langsam die Gewänder,
die ihm ein Rand von alten Bäumen hält;
du schaust: und von dir scheiden sich die Länder,
ein himmelfahrendes und eins, das fällt; 

und lassen dich, zu keinem ganz gehörend,
nicht ganz so dunkel wie das Haus, das schweigt,
nicht ganz so sicher Ewiges beschwörend
wie das, was Stern wird jede Nacht und steigt - 

und lassen dir (unsäglich zu entwirrn)
dein Leben bang und riesenhaft und reifend,
so dass es, bald begrenzt und bald begreifend,
abwechselnd Stein in dir wird und Gestirn.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Dat werd tijd ook.

A thing of beauty is a joy for ever:
Its loveliness increases; it will never
Pass into nothingness; but still will keep
A bower quiet for us, and a sleep
Full of sweet dreams, and health, and quiet breathing.
Therefore, on every morrow, are we wreathing
A flowery band to bind us to the earth,
Spite of despondence, of the inhuman dearth
Of noble natures, of the gloomy days,
Of all the unhealthy and o'er-darkened ways
Made for our searching: yes, in spite of all,
Some shape of beauty moves away the pall
From our dark spirits. Such the sun, the moon,
Trees old, and young, sprouting a shady boon
For simple sheep; and such are daffodils
With the green world they live in; and clear rills
That for themselves a cooling covert make
'Gainst the hot season; the mid-forest brake,
Rich with a sprinkling of fair musk-rose blooms:
And such too is the grandeur of the dooms
We have imagined for the mighty dead;
All lovely tales that we have heard or read:
An endless fountain of immortal drink,
Pouring unto us from the heaven's brink.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Als je niet altijd goede zin hebt, maar je hebt wel een goede zin, dan heb je toch maar mooi een goede zin.

God is een enkeltje Amsterdam,
dat is zeker, dat.
Jesus zit wel us in de trein.
Wij ruilen porno-plaatjes en wisselen onze zoute verhaaltjes uit.
Met zijn zusters in mijn armen is het leven goed.
Het rijmt tussen de regels.
Wat had je schatje, geef je me een schijntje voor een lijntje?
God is een enkeltje.
Aangenaam is een valstrik.
Jesus in de trein.
Tederheid is suiker in de brandstof en het bloed vergeeft niet.
De straten zijn bedoeld om leeg te blijven.
Hier rust ik en tel mijn gewaden, zonder hoop op verlichting graaf ik verder en dieper.
Ik zoek de vogels in de wolken, zoek de zon in het wijde vlak,
de maan wacht er gevangen, verzilverd en koud.
Laat mij toch zwerven en spreken zoals mijn heer,
de bergen wachten niet op mij.
Er is hier verwarring, veel te veel wazigheid, het wachten wordt bizar.
Sterfelijke inspanningen, klagen over nevenzakelijkheden, als het zo uitkomt.
Soep en verdeeldheid over soep.
Het grote meer wacht op vertaling,
gemoedelijk en gewillig ben ik met twee schelpen aan mijn hoofd.
Zo mooi kan ik het niet zingen.
Laat mij toch vloeien, kolken op het ritme van golven van stromen,
het wilde witte water voelen in mijn stem.
Ik zit op het zaad van de apostelen.
God is een woord.
De bijbel is een goeie grap, die wij toevallig zelf verzonnen hebben.
Die Mozes die ik gekend heb, kon er ook hartelijk mee lachen.
Wij zijn de God van de tien geboden,
Ik ben dat hooghartige heerschap uit prediker;
ik was de maagd Maria zelf want de kas was krap in die dagen
en naar timmerlieden vroegen ze niet.
Ja ik geloof in heiligen, ik geloof in God.
Laat mij zweren bij mijn geloof hoewel ik het niet beschrijven kan.
Hier zijn wat demonen met bloemen en fruit.
Zingen kost niets.
Vandaag is een heel leven, aan de kant gaan zitten en toekijken kan altijd later nog.
Dansen, vertel mij niets, geef hel, het is voor het laatst,
eens in de eeuwigheid valt er een échte stilte.
Dat, dat van toen, weet U nog;
wij zijn gevallen engelen en machteloze goden,
een doelloos project, geen punten,
geen komma's en geen uitweg.
Jesus in de trein en God op het perron,
zeg maar dag met je handje.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Er is vlak voor de carnaval een masker afgevallen.

Ik ben geen lieflijke dichter
Ik ben de schielijke oplichter
Der liefde, zie onder haar de haat
En daarop een kaaklende daad.

Lyriek is de moeder der politiek,
Ik ben niets dan omroeper van oproer
En mijn mystiek is het bedorven voer
Van leugen waarmee de deugd zich uitziekt.

Ik bericht, dat de dichters van fluweel
Schuw en humanistisch dood gaan.
Voortaan zal de hete ijzeren keel
Der ontroerde beulen muzikaal opengaan.

Nog ik, die in deze bundel woon
Als een rat in de val, snak naar het riool
Van revolutie en roep: rijmratten, hoon,
Hoon nog deze veel te schone poëzieschool.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Nogal een kuteinde van die hele gedichtenweek.

Ik lig in haar bed en zij die net de douche uit stapt.
Zoals zij loopt, zoals zij naakt het huis door loopt,
zo zullen vanaf nu de dagen lopen.

Ze neuriet en ik zit verhevigd in haar bed.
Oneindig wakker is ze, warm en trots en zacht
en mooi, zo mooi, ik krijg het niet gezegd.

Het is een liefde die. Het is een wonder dat.
En alles wat ik van een lichaam heb verlangd
staat voor mijn ogen naakt te zijn,

naakt en van mij. De kamer hijgt nog, geil en stroef.
Haar mond, gemaakt voor lippen en genot, haar mond,
haar stoere, hoogverheven mond staat goed.
Prettig weekend. En be nice.

Belangwekkend onderzoek in de Volkskrant hedenmorgen.

Al die op clicks jagende vieze mannetjes van de media beoordelen vrouwen in de politiek alleen maar op hun uiterlijk! Stop daar onmiddellijk mee, vieze mannetjes van de media, want anders komen ze je halen bij de afdeling politicologie van de UvA. Wij van GeenStijl doen daar uiteraard niet aan mee en bespreken omwille van de gendergelijkheid hieronder de inhoudelijke kwaliteiten van vijf willekeurige politicae. Tot uw dienst!

Dit is Orly Levy uit Israël. Rechten gestudeerd, gediend bij de luchtmacht. Orly staat haar mannetje wel en zit al sinds 2009 in de Knesset. Goed bezig, Orly!

En wat dacht u van Alina Kabaeva uit Rusland? Na een succesvolle carrière in de ritmische gymnastiek richtte zij zich op de politieke arena, alwaar ze doorstootte tot de Doema. Na zeven jaar vond ze het welletjes en nu is ze media-tycoon geworden. Een echte netwerker.

Hier is de Canadese Ruby Dhalla. Niet zomaar een politica, maar een heuse doctor! Nou ja. Chiropractor dan. Maar toch, je moet het maar kunnen. Zit helaas sinds 2011 niet meer in het Canadese parlement.

Ook de Italiaanse Nicole Minetti zit niet meer in het parlement. Ze heeft eigenlijk nooit in het nationale parlement gezeten, slechts twee jaartjes in de lokale raad van haar regio, Lombardije. Maar is ze daarom minder? Wij vinden van niet.

En we blijven even in het vooruitstrevende Italië, want deze foto van Mara Carfagna konden we gewoon uit de ANP-bak vissen. Zij is namelijk drie jaar minister voor gelijke kansen geweest. Bonusplaatje van Mara na de breek!