Wéér een stukje over onze laatste mogelijkheid tot het houden van een burgerreferendum? Zeker. Net zolang tot we meer dan 300.000 handtekeningen hebben. Te zot voor woorden dat we hier zo op aan moeten dringen met z'n allen. Wat mankeert mensen om niet te tekenen? Hoe persoonlijk wil je het hebben? Onze overheid die voor ons bepaalt dat we een keuze moeten maken of die keuze voor ons maakt als we dat om uiteenlopende redenen zelf niet willen of kunnen doen. 

Door de jaren heen ben ik vaak de straat op gegaan. Manifestaties voor het vrije woord, demonstraties voor vrijheid, acties voor meer democratie, voor de verkiezingen, verzin het allemaal maar. Met het Oekraïnereferendum heb ik uren, dagen, weken op straat gestaan. Zij aan zij met een fantastisch #teamAmersfoort en gelijke democratisch ingestelde zielen in de rest van het land. Enig idee hoeveel mensen je dan spreekt? 

Niet zelden troffen wij mensen die helemaal achter de actie stonden, maar hun vertrouwen in de democratie zo ongelofelijk kwijt waren, dat hopen op een eerlijk referendum en een overheid die zou luisteren naar de uitslag teveel gevraagd was. Die ons met heel veel passie en soms zelfs tranen in de ogen konden vertellen over waarom ze wilden dat we wel zouden slagen, maar zelf de teleurstelling niet aan durfden.

Jongeren die doodgegooid worden met alle soorten informatie en op school al in een zekere politieke hoek gedrukt worden. Studenten die huilend hun studie journalistiek staakten, omdat zij een eigen ongewenste politieke mening hadden buiten hun schoolwerk om. Ouderen die hun hele leven gestemd hebben en keer op keer op keer op keer gezien hebben dat zij enkel werden voorgelogen en vervolgens weer 4 jaar monddood waren. Die mensen gaan niet meer stemmen. Die mensen durven niet te tekenen voor een referendum. Hoe belangrijk ze het onderwerp of het instrument an sich ook vinden.

En ergens snap ik het ook wel, alleen... Hoe moeten we dan verder? Hare excellentie Draak Ollongren wil in sneltreinvaart de mogelijkheid tot het aanvragen en houden van een (burger-)referendum de nek omdraaien. Uiteraard draagt dit totáál niet bij aan het vertrouwen van mensen in de politiek in het algemeen en de democratie in het bijzonder, integendeel. Maar laten we ons nu werkelijk de kaas van het brood eten? Geven we ons serieus zonder slag of stoot gewonnen? Wij? Het Nederlandse volk dat al zoveel overwonnen heeft? Kom op, we moeten knokken! Vecht voor je land verdikkeme. We laten onze vrijheid toch niet afpakken door een paar elitaire over het paard getilde snobs die nog nooit een echte burger van dichtbij hebben gezien of wel dan? 

Natuurlijk gaat er niks met de uitslag van dat referendum gebeuren. Rutte cum suis vegen er net zo makkelijk hun arrogante achterste mee af als met alle andere pogingen tot burgerinspraak. Maar wij zijn met meer. Wij moeten volhouden! Want ooit, óóit komt er een moment dat ze er niet meer zo makkelijk mee wegkomen. Ze weten het heus wel daar in Den Haag, maar een kat in het nauw maakt rare sprongen. En dat is precies de reden dat het referendum dood moet en wel zo snel mogelijk. Dus geef niet op, houd hoop. Allemaal! In vredesnaam, TEKEN DAN! Laat zien dat we massaal het instrument REFERENDUM omarmen. Show them we do care. Vecht voor onze democratische rechten. Teken voor dit referendum en haal iedereen en z'n moeder over dat ook te doen. Als je nu niks doet, dan wil ik je nooit meer horen klagen dat 'ze' toch niet naar je luisteren. 

Speak up now or forever hold your peace.

Alle fotoos © Tamara