Iedere euro op de weegschaal.

Altijd lastig als de werkelijkheid niet meer valt te onderscheiden van de berichtgeving van De Speld, maar bij dit artikeltje van Omroep West moesten we toch even twee keer kijken. Voormalige vetkleppen die niet meer zoveel in hun maalmuil proppen omdat ze een stukje maag missen en toch in all-you-can-eat-restaurants gaan zitten en korting eisen. Alsof u bij de McDonalds geld terugvraagt omdat u maar vier van uw zes McNuggets op kon en daarna geen honger meer had. Welke enorme zeiksnor kiest vrijwillig een eetschuur uit waar het hele concept bestaat uit het rekenen van een vaste prijs, maar gaat dan alsnog sneuneuzen over die vaste prijs omdat ze zichzelf extra zielig vinden. En een Omroep West die serieus alle eettoko's in de regio belt met de vraag of ze korting geven en zo niet: waarom dan niet? De enige kritische noot komt nota bene van de belangengroep van de patiënten zelf: "Daar moet je gewoon niet heengaan. Als je maar één been hebt, moet je ook niet de marathon willen lopen." Inderdaad, gewoon die smoel houden, dan kan er ook niet zoveel in. Zin in onbeperkte spareribs nu.