De strip is niet RIP

Verdrietig nieuws. Eric Schreurs, de geestelijk vader van Joop Klepzeiker en vele gore plaatjes en ranzige grappen, is niet meer. Schreurs stierf op 61-jarige leeftijd aan hartfalen en werd gevonden door zijn vader in Schreurs' woning in Leiden. Maar Joop Klepzeiker zal altijd blijven bestaan. Klepzeiker was de totale anti-held en eigenlijk de founding father van Debiteuren/Crediteuren en verder alle overige losers in het artistieke spectrum en natuurlijk Joop.nl, Klepzeikers populairiteit beleefde het hoogtepunt midden jaren 80, en had zijn eigen -omstreden- schoolagenda en zelfs een mini standbeeld. Galerie Lambiek in Amsterdam, ooit de beste stripwinkel van Nederland (wie een goed album kocht, kreeg er een glas wijn bij) noemt Schreurs een meester, en daar zijn we het hartgrondig mee eens. Meer dan een miljoen albums verkocht. Mooi gebruld, Schreurs.

Nou moe! Sympathieke stripwinkel Lambiek in de Amsterdamse Koningstraat schijnt racistisch te zijn. Dat was althans het "argument" van de anonieme bekladder die het op het etalageraam schreef. OK, het zijn geen ingegooide ruiten. Maar naar is het wel.

Baf! Whack! Kapow! En ineens ben je een "racist". Net als die Zwarte Piet-cakejes bakkende banketbakker vorig jaar. Zou het dezelfde verfvandaal zijn? En waarom is de stripwinkel van de, dixit Pritt, "meest gemoedelijke mannetjes van 020" ineens racistisch? De eigenaar heeft geen idee. Misschien ligt er een Kuifje in Afrika in de etalage, want de raket van de avontuurlijke reporter met de jongensachtige looks staat er immers ook. Of zouden ze de nieuwe racistische Suskes & Wiskes binnen hebben gekregen? Er lag tevens een boekje met de titel “Space Race” in de etalage, dus dat het buitenaardse anti-racisten waren, kunnen we na vandaag ook niet langer uitsluiten. (Foto's: Maarten Brante)