In het HQ van de buitenlandse bezettingsmacht genaamd EU, heeft een ambtenaar met dikke vingers en gelige nagels zijn Casio rekenmachine met grote zachte toetsen en zonnecellen tevoorschijn gehaald, om middels de formule van zijn stagiaire te berekenen hoeveel procent van het wereldwijde dobberleed Nederland voor de rekening mag nemen. We hebben Chris Aalberts erop af gestuurd en hij heeft net zolang, met het aantal hertz van een hondenfluitje, om de formule gevraagd tot de dienstdoende grijsbroek bezweek. Het resultaat: (Het aantal Dinand Woesthoff's dat op het Plein zingt dat Mauro moet blijven * de grootte van subsidies voor cursussen hoofddoekvouwen + het aantal PvdA-politici dat werkt aan een roman over het verdronken jurkmeisje - het aantal DKDB'ers dat nodig is om De Balie veilig te houden * het aantal keien dat Greenpeace als zeemijnen voor vissers gebruikt + het aantal weken dat de AIVD met betaald verlof is) / (Het aantal inwoners dat vindt dat je alles mag zeggen, maar dat het niet hoeft * het aantal kubieke meter dat Job Cohen aan Marokkaanse thee heeft geïmporteerd - het aantal keren dat Al-Jaberi niet bedrukt, maar onderdrukt uit z'n ogen kijkt + het BNP / aantal inwoners / landoppervlakte * de geïndexeerde nieuwprijs van een Miele wasmachine). De uitkomst moet verdisconteerd worden met het promillage ISIS-strijders per dobberneger aan boord van de smokkelboten. En daar dan de wortel van. Antwoord in de tabel hieronder. Huiswerkopdracht: Reken uit hoeveel ISIS-hakbars er uiteindelijk in Ter Apel terecht komen.

RELOCATION quotas - UN estimates 60,000 have already tried to cross the Mediterranean this year. Go figure pic.twitter.com/Qa4YPzp4aX

— Bruno Waterfield (@BrunoBrussels) May 13, 2015

Jorist GeenSheik.nl net de ene engnek uit Helmond, is het alweer tijd voor de volgende. Zojuist ontvingen wij een versleuteld bericht van onze in roze morphsuits gehulde observatieteams in de bosjes op grid 51°27'11.4"N 5°28'08.1"E. Via hun richtmicrofoons kwam hen ter ore dat de Al-Fourqaan moskee te Eindhoven - alweer (*)(*) - een hele grote SS'er (Saudische Sheik) heeft uitgenodigd om hun publiek te zalven (mirror). Sheikh Abdallah Al-Muslih staat voor de verandering eens niet bekend om zijn oproep tot het doorsnijden van kelen en verbrijzelen van schedels, het verdrijven van alle joden en christenen, of het plegen van quadrocide op joden, christenen, sjiieten en Armeniërs. Maar gewoon om het casual goedkeuren, en daarmee aanmoedigen van zelfmoordaanslagen. Één voorwaarde: doe het allemaal wel in een niet-islamitisch land, anders is het weer haram enz. Zie het gehele filmpje alhier. Zou PvdA-burgemeester Rob van Gijzel het al een beetje snaaien inmiddels? Die Waqf stichting en Al-Fourqaan moskee deugen niet, dus zet je eigen mannetjes daar eens voor de deur, ipv ons ermee te belasten terwijl wij een laagdrempelig lente-blog proberen bij te houden.

Greenpeace en de EU hebben hebben hun pijlen andermaal op het nobele vissersambacht gericht. Ze trappen af in stijl. Hun huisbioloog en duiker Peter van Bragt loopt al high-fivend over het dek en schreeuwt het op een Diederik Samsom-achtige manier uit van geluk, omdat hij onderwater eindelijk een minuscule roodgevlekte kroonslak heeft kunnen pakken. "Voor mij bestaat er niks mooiers dan een zeenaaktslak." Verder wordt er met Dion Graus-achtig enthousiasme georeerd over dat er Dodemansduim groeit, en dat er zelfs zee-egels en een haaienei liggen. Met al dat moois is het voor Greenpeace natuurlijk een logische vervolgstap "een leuke voorraad" loodzware keien bovenop al dat moois te tyften. Dit alles wordt volop gefaciliteerd door de Juncker & Co. "De EU is het met ons eens dat we dit deel van de Noordzee beter moeten beschermen." De Greenpeace-logica achter het project is weer onovertroffen als vanouds: "Als we niet eens in staat zijn om ons rijkste zeegebied te beschermen dan kunnen we bij de andere Nederlandse natuurgebieden helemaal wel inpakken," zegt de groene dekcommandant. Zal wel. De keien vormen een dubbele bedreiging voor de vissers. Enerzijds vermindert het de de omzet van de vissers aanzienlijk, waardoor de vissers en hun families aan hongerdood kunnen sterven. Anderzijds kunnen de keien terecht komen in de visnetten, waardoor de boten kapseizen en de bemanning omkomt door verdrinking. GS-legal kan dus niet anders dan waterdicht concluderen dat hier sprake is van een gerichte uitroeiingscampagne tegen een bepaalde beroepsgroep en hun families.

Een joods vrouwtje van 90 jaar, holocaust-overlevende, besloot haar Nederlandse biezen te pakken omdat ze het toenemende antisemitische klimaat niet meer verdroeg. Nieuwe bestemming: de joodse thuisstaat, waar mensen daadwerkelijk om haar soort geven. Allemaal prima volgens onze overheid natuurlijk, alleen het feit dat zij haar nieuwe onderkomen vond in de betwiste Westelijke Jordaanoever, kostte haar wel even 35% van haar maandelijkse €1100 AOW. En dat deed pijn. "This hit my mother so badly that she started crying. She hasn’t been sleeping since then, she lost her trust. She wants to return abroad.". Beetje wrang natuurlijk, dat EK-kampioen jodenexport '40-45 een hoogbejaarde vluchteling van de nieuwe lichtgetinte jodenhaat zo meent te moeten korten, maar wet is wet. De Sociale Verzekeringsbank (SVB), die de AOW'tjes uitbetaalt, verwoordt het als volgt: "De SVB gaat ervan uit dat de gebieden die Israël zich na de Juni-Oorlog van 1967 heeft toegeëigend, niet tot het grondgebied van Israël behoren. Deze gebieden vallen derhalve buiten de territoriale werkingssfeer van het Nederlands-Israëlische verdrag inzake sociale zekerheid." In internationale betrekkingen wordt vaak alleen het Israel van achter de "groene lijn" legitiem geacht, alsof het een bonafide rechtsgeldige landsgrens is. Dat is het niet. De groene lijn is de wapenstilstandslijn van 1949 waar de Arabische vernietigingsoorlog tegen het 1 dag oude Israel een halt toe geroepen werd. Alhier meer over dossier Westbank. Het SVB benadert de door Marokko bezette Westelijke Sahara op dezelfde manier. Soit, maar van bijvoorbeeld het door Turkije bezette noord-Cyprus wordt weer geen melding gemaakt, daar mag gewoon alles (PDF).

Nou mannen, daar gaat jullie laatste natte zwarte fallusvormige testosteronfort: De onderzeeboot. Voorheen was vrouwvolk verboden aan boord, want "in de kleine ruimtes zou de aanwezigheid van vrouwen tot ongewenste situaties leiden." Begrijpelijk. Zo'n gevaarte drijft of zinkt bij teamwerk, en als je iets verkeerd doet wil je natuurlijk precies weten wat dit was en niet een passief-agressieve "Oh er is helemaal niks hoor" aan moeten horen. Als je een torpedo in de lanceerschaft laadt, wil je helemaal niet horen dat matroos Inge "wel eens een grotere heeft gezien." En als je met je mini-periscoop kijkt wat er op het matras boven je ligt, wil je al helemaal geen atletisch naakt bezweet vrouwenlichaam zien. Dat geeft alleen maar onrust aan boord en het is al zo benauwd in zo'n onderwaterklabanus. "I'm sorry, but I just don't trust anything that bleeds for five days and doesn't die (*)," was tot nu toe het devies, maar die dagen zijn geteld. Ach, je bent de Marine en je wilt nieuwe boten die duur kosten. Hoe deze miljoenenpost dan beter te verpakken dan "We willen dolgraag vrouwen in onze vloot integreren, maar daarvoor hebben we wel een hele nieuwe vloot nodig, want nu hebben ze geen privacy." Staat ineens iedereen en z'n feministische buurvrouw te juichen voor nieuw maritiem oorlogstuig, het volk spreekt, en voilà: nieuwe boten. Een beetje de slagkracht van de blanke patriarchen vergroten over de rug van weerloze vrouwen, hoe durven ze. Drijfelement Asha Tuinbroeke heeft zich ook aangemeld voor de onderwaterdienst, maar werd afgekeurd want [maak hier zelf de grap maar af].

Normaal verscheen rond deze tijd de column van onze huisarabist, prof. dr. Johannes Juliaan Gijsbert Jansen. Nu niet, want Hans is uitgecheckt. Voortijdig, maar zonder lijdensweg. Jammer, de dood. Zo definitief enz. Maar waar hij was, was de dood niet, en waar de dood is, is hij niet. Veel meer troost hebben wij niet te bieden, maar gelukkig was hij zelf een belijdend katholiek, net als Pim, dus wat hen betreft zitten ze nu sigaren te zuigen met Theo. Die ketter werd vast ook toegelaten, gewoon, om het een beetje spannend te houden. Voor een prof. hadden zijn stukken, zoals zijn zoon dat zei, een hoge grapdichtheid. Geen dijenkletsers, maar wel van die vragende sneren waarvan de lezer iets harder door zijn neus uitademt. We kennen hem natuurlijk primair als islamcriticus, of eigenlijk als iemand die de islam gewoon bijzonder goed kende, en er vervolgens het zijne over dacht. Maar zijn zorgen beperkten zich niet tot het woord van Mohammed. "Nivellering maakt de sterken zwakker, maar de zwakken niet sterker," bijvoorbeeld, is een dixit Jansen. Hij had een grote afkeer van de bemoeizuchtige overheid. Zo vond hij Mark Rutte een "zuivere sociaal-democraat die meer bij de PvdA of D66 thuis hoort" en zelfs Bolkestein bleek "elke keer toch wel heel etatistisch te zijn, voor iemand die als conservatief geldt." Velen hebben zich afgevraagd waarom hij zich bij de PVV-fractie van het Europese Parlement voegde. Niemand heeft hier ooit een sluitend antwoord op kunnen geven, en het is zeer de vraag of hij dit zelf wel had. Hij was gevoelig voor de suggestie of perceptie dat hij in Brussel belastinggeld zat te verteren. En zoals dit werkt bij de mens, werd die gevoeligheid vooral ingegeven door de waarheid die in die suggestie berustte. Hij wist dat zijn rol en invloed niet in verhouding stonden tot zijn vergoedingen, zoals dat voor elke EP'er geldt, aangezien het EP Juncker's fopspeen is. Ook dat wist hij. Tijdens een lezing in maart jl te Parijs opende hij met: "The European parliament. It's not European, and it's not a parliament. It's a museum, in which various forms of socialism are being preserved. Green socialism, Vegan socialism, Trotskist socialism," en nog een hele lijst. Het publiek was geamuseerd als vanouds. Bovenal voelde zijn EU-move in het contact met Hans aan als een leap of faith van een gedesillusioneerde pensionado die zich na een leven lang in de skybox van het maatschappelijke debat, nog één keer op het veld wilde wagen.

Van deze avonturier gaan we nog horen. Want hij geeft geen fuck en was vooral slim genoeg de boot over te slaan en gewoon het vliegtuig te pakken. Toen de douane hem stoorde terwijl hij gewoon rustig naar het plafond van zijn koffer lag te staren, was hij bovendien vriendelijk genoeg om zich gewoon netjes voor te stellen met "Hallo, ik heet Abou." Naar verluidt wilde de 19-jarige vrouw die hem in haar lolkoffer had haar stijltang inpakken, maar omdat ze afgeleid was, werd het per ongeluk Abou. Kan gebeuren. Meer foto's na de breek *.

Bent u toevallig van (latente) homosensuele persuasie, en is vandaag zo'n dag dat u van Utrecht naar Hilversum moet geraken? Neem dan de trein. Homo's worden namelijk massaal afgeperst met foto's van hun uit de hand gelopen natuurwandelingen. Want u zal thuis een brief ontvangen met compromitterende foto's en de vraag om even heel gauw uw spaarrekening over te hevelen. "Homo-organisatie COCK heeft het nog nooit meegemaakt." Natuurlijk, u moet hiertoe wel even bij uitstappen bij de Esso en dingen in de bosjes doen waar zelfs Geer & Goor niet over durven te zingen, maar hé, je bent geil en je wilt wat. AD-journalist Ivar Penis was ter plaatse en knoopte een gesprekje aan met een mysterieuze man in bruinleren jack, maar die "maakte zich vervolgens schielijk uit de voeten, en loopt opnieuw de struiken in als we wegrijden, wellicht toch weer op zoek naar wat vertier." Één kwestie hebben de onderzoeksjournalisten niet weten te ontrafelen. Hoe komen de afpersers aan de adressen van deze heimelijke homo's? Zij kunnen de kentekens van de bosdwalers noteren, maar daarmee bewijs je nog geen anale seks in de achtertuin van de Esso. De buurt heeft zich overigens op elegante wijze neergelegd bij de terreinbestemming van hun geliefde groen. Zij konden mannen "op enkele meters van hun achtertuin 'aan het werk' zien." Nederlanders zijn een praktisch volkje, dus "daarom werd er enkele jaren geleden een hekwerk neergezet, dat nu volledig door klimop is bedekt."

Twee volledige pagina's aan "Hoe inhumaan is de Extra Beveiligde Inrichting (EBI)?" vandaag in de Krant Van Het Volk. De "onmenselijke" EBI in Vught, geldt volgens VK als "een van de strengste detentieregimes ter wereld." Dat zijn nog eens aantijgingen. De Black Dolphin Prison in Rusland voelt zich in ieder geval mooi berooid. Wat zijn al die inhumaniteiten dan? Abou al-Huilie en Azzedine Sniksnik deden gister weer eens een huilie om het feit dat ze hun beige balzak moeten lichten als de baas dat vraagt, en omdat ze al dat geforceerde gehurkte hoesten met de broek op de enkels ondraaglijk homosensueel vinden (een normale praktijk in elke gevangenis). Andere onmenselijkheden zijn bijvoorbeeld dat "het knutselwerkje van zijn 5-jarig zoontje Lau Geeraets werd afgenomen omdat lijm in de EBI verboden is. Foto's werden van de muur getrokken omdat hij ze niet op de juiste plek in zijn cel had opgehangen." Ook wordt het feit dat er twee bewakers bij het bezoek zitten om te voorkomen dat de bezoeker en gedetineerde elkaar aanraken "heel pijnlijk en vernederend" genoemd. Andere barbaarsheden zijn het "ontbreken van een werkprogramma of binnentuin. Hun post wordt tevoren gelezen en gescreend (wat ongeveer negen dagen duurt), gesprekken worden afgeluisterd, de mannen kunnen niet op het internet. De eenzaamheid is 'fnuikend'." Allemaal begrijpelijk. De GS-redactie zou poepsmijtend tegen muren aan rennen na een week gedwongen zonder internet. En eenzaamheid kan de sterksten over de reling sturen. Maar wij hebben geen dreigbrieven op het warme kadaver van opiniemakers gekerfd en de eenzame leegte die een moord achterlaat bij nabestaanden zou je ook best "fnuikend" kunnen noemen. Het feit dat terroristen en moordenaars überhaupt naar de rechter kunnen stappen om dit groteske onrecht aan te kaarten, mag eigenlijk al een cultureel-bestuurlijk godswonder heten. En we zijn een rechtsstaat, dus de wet dient gevolgd te worden. Prima dus dat advocaten een podium krijgen eventuele misstanden aan te kaarten, maar janken dat het leven in de gevangenis zo zwaar is, had je je ook vóór de zonde kunnen bedenken.

Dodenherdenking, bevrijdingsdag, Pim Fortuyn-dag. Het blijft een wrange sequentie. We missen je, briljante narcistische kale flikker die je bent. Het is er niet veel beter op geworden sinds je uitcheckte. Manifestaties van het vrije woord zijn contraterreur-nachtmerries geworden, je minder begaafde politieke neefje ontsnapte deze week nog aan de dood, onze grote Randstadsteden zijn ongeveer 15% islamitisch, de Nederlandse krijgsmacht is een misselijke grap en de EU is ons de baas. Ohja, je moordenaar geniet alweer een jaartje van de frisse buitenlucht. Eigenlijk krijgt niemand het over z'n lippen, maar je bent voor niets gestorven Pim. Niet voor vrijheid, maar door vrijheid. En dat spijt ons. History will not judge us lightly. Op 4 mei stond de elite die jouw moord ideologisch faciliteerde weer braafjes schijn-eerbiedig naar z'n tenen te staren, terwijl diezelfde elite de sluizen heeft opengezet voor islamitische andersdenkenden- homo- vrijheids- en jodenhaat. Met de hoofden nederig gebogen marcheren zij westerse verworvenheden zonder te knipperen van de hoogste en meest troosteloze flat naar beneden. Onlangs liepen we over de Airborne begraafplaats te Oosterbeek. De teksten op de grafstenen logen er niet om. Een parachutist van 18, Rest darling till we meet again, mum and dad. Zijn 23-jarige strijdmakker, He gave the greatest gift of all, His own unfinished life, Duty nobly done. En dan de vele stenen met het opschrift dat door merg en been gaat, A soldier of the 1939-1945 war, September 1944, Known unto God. Lichamen nooit geïdentificeerd, naam en daden nooit geëerd. Elke culturele millimeter die Nederland de subversieve elementen binnen onze maatschappij toestaat te veroveren, is een dikke lichtgroene herfstrochel op het graf van deze jongens, en op dat van Fortuyn. Op 5 mei trivialiseren en prostitueren wij de geschiedenis om onszelf te kunnen vertellen dat de jeugd voortaan over onze vrijheid waakt. En op 6 mei gaan we door met onze levens alsof vrijheid nou eenmaal het wetmatige en onvervreemdbare eindpunt van de geschiedenis is. Niet op GS. Want er smeult iets in hooiberg Europa. En wij weten dat de echte strijd niet wordt gevoerd op herdenkingen of tijdens rouwbetuigingen vlak na moordaanslagen. Nee, tussen het "JesuisCharlie'' en "Opdat we nooit vergeten" door, daar wordt stand gehouden of grond permanent ingeleverd.