Kijk, zo maak je nieuws, verantwoord en wel. Kan allemaal bij Trouw. En bij de Tele trouwens ook. Gewoon dat ANPtje overnemen en afdrukken. En uiteraard in het volste besef dat 70% van je lezers genoegen neemt met de kop, en de kleine lettertjes laat voor wat het is. Helaas, want de kleine lettertjes zeggen dat er eerst twee auto's op de militairen inreden voordat ze de Palestijnen doodschoten en hun kinderen ontvoerden om hun bloed te gebruiken voor matzes en hun eeuwige genocide voortzetten. Ja, zo kennen wij er ook een paar. Live tweets uit Incidientië na de breek.

Moslims stonden niet vooraan bij het introspectie-kraampje. En toen ze er dan toch eindelijk aankwamen, was alle introspectie weg, want Tarek Fatah had het allemaal opgegeten. Het is een van die zeldzame helden uit de islamitische wereld. Het soort dat, al waren het er wat meer, die gehele cultuur uit hun terminale implosie zou kunnen redden. Enfin, volg die gozer even (FB, Twitter). Is goed voor de bloeddruk op sombere dagen.

Dezelfde barak die al eerder rechtsdragende intellectuele frontlinie-commando-dr.'s afleverde als Machteld Zee, David Suurland, Geerten Waling en Cherry Baudet - de afdeling rechtsfilosofie van Universiteit Leiden, aka 'De gesloten vleugel' - heeft een nieuwe telg geworpen: Bastiaan Rijpkema. Naast dat hij overduidelijk dezelfde visagist heeft als Baudet en als een havik doorziet welke anti-democratische intenties je verbergt, heeft-ie ook een boek geschreven. "Weerbare democratie, de grenzen van democratische tolerantie". De centrale vraag is hoe een democratie zichzelf beschermt tegen groeperingen die de democratie geweldloos en op democratische wijze af willen schaffen. Meindert Fennema is in ieder geval onversneden positief, dus het zal wel goed zitten met die promotie vandaag. Zijn samengevatte antwoord: "Een partij die de institutionele arrangementen wil afschaffen die zorgen voor een vreedzame regeringswisseling heeft binnen het democratisch bestel geen bestaansrecht". Elders zijn de recensies ook niets dan lovend. "Een doorwrocht en gedegen werk. Sinds het uitlezen kan ik niet wachten Fawaz Jneid hoogst persoonlijk uit een vliegtuig te tyften" - Janny Groen, Volkskrant "Messcherp geschreven door een heldere geest. Ik had het boek in één ruk uit en nu weet ik het zeker: er trekt me binnenkort toch een ijzeren vuist door dit continent joh. Herinner me even voor die tijd nog van team te wisselen." - dr. Martijn de Koning, voorzitter Patiëntenvereniging Stockholm Syndroom "Shahada" "Rijpkema toont zich een virtuoos en heeft mij in een acute gewetenscrisis gestort. Daar schrijf ik nu een liedje over." - Appa, grootmoefti Hamas, subdivisie Amsterdam "Ik zat een weekje op mandingo's in Gambia dus ik heb het eigenlijk niet gelezen. Maar de kaft is wit en dat staat me niet aan." - Sunny Bergman, woordvoerdster debatvereniging "Zwart is geen kleur" KOOP DAN.

Was het de Nederlandse media toch bijna ontgaan. Dat die malle EU de visumvrije regeling tussen de EU en Oekraïne er met technocratisch geweld doorheen probeert te trappen. Die Welt rapporteert dat volgens hooggeplaatste diplomatieke bronnen, burgers uit Oekraïne, Georgië en Turkije (!) vanaf mid-2016 visumvrij naar Scheveningen mogen wandelen. Daarbij brengt de Europese Commissie morgen een 'aanbeveling' uit aan lidstaten "which would then need to approve the measure, on whether Ukrainian and Georgian citizens will soon be able to travel freely within the EU without needing a visa." Volgens Johannes Hahn, de Europese Commissaris voor "European Neighbourhood Policy and Enlargement Negotiations (!) is het "nagenoeg zeker" dat de EU het voorstel gaat steunen. En naar alle waarschijnlijkheid vindt ons nep-kabinet nog een juridische loophole ook, om een onderdeel van het associatieverdrag (de visumregeling) te implementeren, zonder het gehele verdrag geratificeerd te hebben. De EU is dan misschien brutaal, maar Brussel haalt het niet bij Oekraïne zelf. Het was immers president Porosjenko zélf die, tegen beter weten in want GeenPeil, op 20 november al beweerde dat "Brussels Parliament ratified EU-Ukraine Association Agreement. All #EU countries completed the ratification process!" En het was diezelfde Porosjenko die doodleuk over het aanstaande referendum zei: "Dit referendum houdt het Associatieverdrag niet tegen. Dat moet iedereen in Europa en Oekraïne begrijpen." Ondertussen zegt Verhofstadts mode-adept, premier Yatsenyuk - die van werkelijk alle kanten van corruptie beschuldigd wordt - dat zijn land reeds 100% aan de EU-toelatingseisen voldoen. De EU houdt het op 97%, waarbij die resterende 3% juist bijna uitsluitend over corruptie gaat. En uiteraard onderhandelt de EU weer als vanouds, op z'n EU's. Namelijk: de tegenparij éérst iets toeschuiven, en daarna in alle bescheidenheid afwachten of je er wat voor terugkrijgt. "In return for support over visa-free travel, the Commission expects Kiev to take a stronger action against corruption by spring 2016." De EU en de echte wereld, die twee zijn gewoon niet voor mekander in de wieg gelegd. Ondertussen roept het een anti-democratische visumvrije regeling over ons af met een land als "one of the largest suppliers of slave labour in Europe" een epicentrum van mensenhandel, en een van de belangrijkste doorvoerhavens van de internationale drugshandel is.

Er is iets kapot op dit continent (bron). Zelfs onder de hoogste (oud-)militairen heeft een soort relativistisch pacifisme heel hardnekkig wortel geschoten. Een Spaanse veiligheidsexpert illustreerde dit een aantal jaar terug al. "Het gebruik van militaire macht is in het westen van Europa niet meer te verkopen. Soldaten willen niet langer doen wat ze eeuwenlang hebben gedaan." In 2002 'bezetten' Marokkaanse strijdkrachten het Spaanse Peter­selie-eiland, een rotspunt van 300 bij 500 meter in de Straat van Gilbraltar. "De Nationale Veiligheidsraad van de Spaanse premier José María Aznar kwam in spoedzitting bijeen. De stafchef van het leger maande tot voorzichtigheid en adviseerde een diplomatieke uitweg. Geweld moest tot elke prijs worden vermeden. Zo'n standpunt verwacht je van ambtenaren op Buitenlandse Zaken, niet van de hoogste militair." Wat onze oud Commandant der Strijdkracht hier zegt, is eigenlijk niets dan schokkend. "Wil je echt een situatie structureel verbeteren, dan zul je moeten willen nadenken over waar komt die boosheid, de frustratie, het verdriet vandaan, wat zijn de bronproblemen? (...) Pas als je dat doet, en bereid bent je eigen handelen wat aan te passen, bereid bent rekening te houden met de gevoelens van anderen, zullen we in staat zijn om de terreurdreiging uit onze samenleving te verbannen." Lees: het is hoe dan ook onze schuld, en als wij nou maar net dat beetje meer inschikken, breekt de eeuwige intergalactische wereldvrede uit. Een kolonel uit het leger van de vooruitgeschoven basis van deze strijd, stelde ooit off the record het volgende: "They often say killing doesn't solve anything. That's a mistake. No people, no problems."

In haar opiniekatern van vandaag zoekt shocklog De Volkskrant de grenzen weer eens flink op. Zo mag hoogleraar openbare financiën Harrie Verbon er vandaag een jerrycan terpentine in het reeds laaiende vuur der xenofobie mieteren. Want hij stelt: "Met open grenzen is de welvaartsstaat ten einde". Dat 'welvaartsstaat' een ongelukkige verbastering is van 'welfare state' en er natuurlijk 'verzorgingsstaat' bedoeld wordt, mag de pret niet drukken. Samengevat staat er wat we hier natuurlijk allang wisten, maar wat de bien pensant niet mochten denken: 'Een asiel-influx veroorzaakt een overschot in het lage tot middelbaar geschoolde arbeidsaanbod. Dit creëert een concurrentiestrijd tussen de in- en uitheemse beroepsbevolking. Het arbeidsoverschot kan alleen worden geaccommodeerd als de lonen drastisch dalen, maar dat is even onwaarschijnlijk als onwenselijk. Waarschijnlijker is het dat Ontheemdiërs dus onder de klamme deken van de staatszorg verdwijnen, hetgeen alleen te betalen blijft als de uitkeringen van Inheemdiërs dusdanig dalen dat ze er niet meer van rondkomen. En dat is het einde van verzorgingsstaat'. Goed verhaal Harrie. En natuurlijk klopt het. Dan resteert de vraag of het eigenlijk wel erg is als de verzorgingsstaat en de gehele achterliggende sociaal democratische politieke infrastructuur implodeert. Misschien is het gewoon eens tijd om die dikke islamofoob-rode reset-knop met het hoofd van Michiel de Ruyter erin gegraveerd, in te drukken.

Het is hem gelukt. Die gekke Ier. Het grootste UFC gevecht van dit moment, de strijd om het Featherweight wereldtitel, was binnen 13 seconden beslist. Door een KO. Ongekend. De 29-jarige Aldo was al 10 jaar lang ongeslagen, en verdedigde zijn wereldtitel zeven keer met succes. Er ging een korte geschiedenis (de wedstrijd werd eerder afgelast door een blessure van Aldo), en een hele hoop trash-talk aan deze wedstrijd vooraf. En laat Mcgregor nou toevallig net een trashtalk-koning zijn. Zelfs a-modieuze koloniale sneren worden niet geschuwd: "If this was a different time, I would invade his favela on horseback (...)", en meer van zulks, onderstaand. Na de breek de video-highlights uit Mcgregors carriere, en aantal foto's van het KO-moment. Slowmo-vids met commentaar zijn nog schaars want UFC-rechten.

Korps Mariniers, van harte. De zee-soldaten van Michiel de Ruyter bestaan 350 jaar. Het Korps heeft de afgelopen decennia van defensie-bezuinigingen dan misschien redelijk ongeschonden doorstaan, dat betekent niet dat er veel geld over is voor interne entertainment. De hoofdact op de interne viering is niet The Golden Earring of zo, nee, het is de Sergeant Wilson's Army Show. Is dat even kudt? Tenzij het natuurlijk de feestcommissie's expliciete bedoeling was zoveel mogelijk bier-gooiende boe-roepende Marns op zo weinig mogelijk vierkante meter te krijgen. Als een soort jubileum-recordpoging, of zo. Maar goed. Het Korps Mariniers is niet zomaar een keurkorps. Deze eenheid ademt 'Nederland'. Het is een korps met een even belangrijke militaire, als culturele functie. En het is moeilijk de vinger te leggen op waarom dat nou precies het geval is. Het Korps Mariniers is een nagenoeg volledig intact gebleven overblijfsel uit het nogal glorieuze verleden van Nederland. Dat verleden mogen we tegenwoordig niet meer verheerlijken, want Quincy. Wat echter vooralsnog wel mag, is het verheerlijken van een product van die tijd: het Korps. En dat voelt geborgen. Daarbij weten we natuurlijk ergens allemaal ook wel, dat wanneer de boel ooit mocht klappen, we er waarschijnlijk niet meer met woorden uit gaan komen. En dan weet je dat ze aan je zijde staan, ook al zijn het er 'maar' 3000. Want misschien wel meer dan bij welk defensie-onderdeel dan ook, ligt de loyaliteit van Mariniers daadwerkelijk bij het Nederlandse volk. Iets dat beslist niet altijd geldt voor hun Haagse meesters. Dus daarom, check het bovenstaande filmpje even, al die dikke foto's na de breek, en om 11:10 een Korps-special, live op Nederland 1. Op naar de volgende 350. Qua Patet Orbis.

Reaguurders. Als meest passief-agressieve dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking, is dit natuurlijk bij uitstek op u van toepassing. Laten we de diagnose en daaropvolgende ontkenningsfase voor het gemak maar gewoon even overslaan. Onderstaand krijgt u uitgelegd waarom u puppies, kittens, en ander baby-achtig gedierte dood wilt knijpen. Want dat wilt u. Elke keer weer. En volgens De Wetenschap heeft het een naam: "cute agression". Wat is het? "When we see something so cute, or even think about it – like a baby kitten, stumbling across the floor – we first experience a tsunami of positivity, an overwhelming accumulation of fuzzy happiness. Then, somewhat perplexingly, this feeling sometimes coexists with the urge to squeeze the kitten to death. This effect is recognized by scientists, and a study published earlier this year in the journal Psychological Science explains that this secondary, negative response may be trying to counteract the out-of-control positive one". Ziet u, u bent niet gek. Tenminste niet zo gek, dat er geen naam en verklaring voor is. Zelfhulp-desensitisatie-video des doods, onderstaand.

Net als federale nivillering, is ook democratie een feestje. En met name in de aanstaande EU-lidstaat Handelsverdragistan weten ze hoe je een feestje bouwt. Het is ons niet heel duidelijk waar we nu eigenlijk naar kijken, maar waarschijnlijk is dit afgekeken van hoe reaguurders vrouwen versieren. 'Hier een bosje rozen, en nou hier komen met ge kut, zodat ik je naar m'n krot kan tillen.' Premier Yatseniuk, die zijn pro-Europese koers kracht bijzet door eruit te zien als een kind uit het verstandshuwelijk van Martin Schulz en Guy Verhofstadt, wordt hier gejorist door Oleh Barna, een vertegenwoordiger van president Porosjenko's parlementaire blok. En dit alles omdat Yatseniuk de energie minister uit dat blok de schuld gaf voor 's lands energie-crisis. Yatseniuk reageerde naar verluidt kalm: "Everything is okay, there are a lot of retards." Naast dat dit de modale worstel-bekwaamheid in het Oekraïense parlement belicht, toont het ook aan hoe extreem kwetsbaar de pro-Europese coalitie van het land is. De afgelopen weken is er herhaaldelijk opgeroepen tot het vertrek van premier Yatseniuk. Enfin, het is niet de eerste, en ook zeker niet de laatste brawl in de Oekraïense parlementaire geschiedenis. Na de breek een bespreking en overview van dit democratische kooigevecht.