Zomaar even een openingskwoot over het bedrijf waarvan de oud-directeur wordt beschuldigd van belangenverstrengeling: "
ECN is een semipubliek onderzoekscentrum dat onder meer adviseert over de hoogte van subsidie voor windenergie. Het instituut is voor een groot deel afhankelijk van overheidsgeld. ECN is niet winstgevend: in 2014 bedroeg het verlies 16,7 miljoen euro. Afgelopen december verstrekte het ministerie van Economische Zaken nog een extra bedrag van 2,5 miljoen euro aan ECN om een gat in de begroting van 2016 te dichten." Nadat u die frase heeft laten bezinken, even voorstellen: oud ECN-directeur Wim Stam. Stam, destijds directeur van het gesubsidieerde bedrijf, dat adviseert over de hoogte van windenergie-subsidies, kocht in 2008 vier windmolens die in tien jaar tijd 4,7 miljoen euro subsidie kregen. In vijf jaar tijd verdiende Stam hier zelf
minstens 1 miljoen euro mee. En hij is niet de enige handige kerel aan boord natuurlijk. "
Twee andere windenergiedeskundigen van ECN blijken privé in een coöperatie te zitten die windturbines exploiteert. Ook een aantal accountants en belastingadviseurs van kantoor WEA Accountants en Adviseurs, gespecialiseerd in windenergie en adviseur van de overheid op dit terrein, investeerden heimelijk in het windpark van Stam met een speciaal daarvoor opgerichte vennootschap." Natuurlijk, nu horen we u al briesen, maar door al hun investeringen zien onze kustlijnen er wel een stuk
moderner uit, en voorzien we hele steden van
rendabele groene energie. Dus even niet gelijk dat kleinburgelijke volkswoede-dingetje.
