Op planeet EU is PvdA-EP-er Paul Tang al
braafjes collaborerend aan het voorsorteren voor het lappen van nog eens een naheffing van 200 miljoen, want "zo hoort het nou eenmaal." Ondertussen willen kleine jongetjes tegenwoordig geen straaljagerpiloot, brandweerman, of baas van de wereld worden. Europarlementariër, dat is hoe het moderne kroost wil rollen. En terecht, want zo blijkt: je doet helegaar niets, voor
heel veel geld. Het klinkt als een soort Giro555 campagne, die kop "
Schreeuwend gebrek aan werk voor Europarlement," alleen komen deze slachtoffers helegaar niets te kort. EP-ers zijn zo volstrekt onderprikkeld dat zij tegenwoordig hun uren slijten met het tevergeefs boe roepen naar dictators als Al-Sisi, Poetin en democratisch gekozen politici met onwelgevallige EU-opvattingen, zoals Viktor Orbán. En als dat saai wordt gaan ze uit pure ellende maar gewoon eigen resoluties verzinnen en daarover keuvelen. Staat er echt. Een decibel-limiet op een stofzuigertje hier, een calorietje minder in uw wijntjes daar, oh, en het volume van uw flessen olijfolie staat ze ook al niet aan. Het aantal behandelde wetsvoorstellen is met bijna factor drie gedaald. De enige die er allemaal echt niet mee kan zitten is VVD-EP-er Hans van Baalen: "Het klopt dat we minder te doen hebben, maar laten we vooral geen redenen gaan verzinnen om toch maar te vergaderen." En natuurlijk komt dit alles voort uit het volstrekte democratische deficiet van de EU. Het EP mag namelijk helemaal geen wetsvoorstellen indienen. Hun jurisdictie beperkt zich tot het applaudisseren voor hersenspinsels van overste Juncker, en daarmee schluss.
