Steeds meer NL'ers nemen vluchteling in huis
Dit is idealisme. Daad bij Woord voegen. Anne-Fleur (Marqt-consument) uit Amsterdam ontfermt zich na het naar school brengen van haar drie kinderen over Syros Saidi uit Iran. Ze neemt hem elke dinsdag mee naar de hockeytraining van Diederik, zodat hij "ook eens wat anders ziet", terwijl haar man Robbert-Jan (doet aan yoga) hem elke vrijdag meeneemt naar de "hengstenborrel". GEINTJE! TOCH NIET! GroenLinksachtig sociologisch verweesd bakfiestvolk praat alleen maar over idealen, al ware het tweedehands moderne stukken abstracte kunst om de serre mee op te fleuren. Nee, voor daadkrachtig idealisme moet men zich tot echt wenden tot dat volk dat een of andere Levantijnse rabbijn als profeet ziet [nvdr: Spartacas bedoelt christenen en Jezus]. Een volk dat een leven lang is ingeprent de andere wang toe te keren en gebukt gaat onder het schuldgevoel van de erfzonde. Anne-Fleur en Robbert-Jan uit Amsterdam doen helemaal niks voor Syros. Krijn en Trijntje de Jong (Urk, geloven in Jezus) doen dat wel. Aldus Kerk in Actie. Namens Twee kanttekeningen. Volgens het ministerie van Justitie is dit alles toegestaan, zolang het geen commercieel oogmerk heeft. Dus haal die B&B uithangborden in het Farsi, Urdu, Arabisch en Pashto maar weer van de gevel. Daarbij is is VluchtelingenwerkNL van mening dat particulieren een risico nemen. Veel vluchtelingen zijn wandelende oorlogstrauma's zonder correcte medicatie. De kans lopen tijdens een PTSS-slaapwandeling in uw slaap overhoop gestoken te worden, zonder er geld aan te mogen verdienen. Dat vergt Devotie.