Geenstijl

Feit: politici snappen geen jota van internet. Maar politici zijn wel degenen die moeten bepalen wat er allemaal wel en vooral níet MAG op dat internet. Dus als je een agressieve Europese copyrightfighter bent, moet je een list verzinnen om je gewenste verboden onder de aandacht van de politiek te krijgen. De oplossing: kinderporno. Want er is niets dat meer fakkels-en-hooivorken-woede bij het volk opwekt en 'Dit moeten we niet willen!'-achtige zinnetjes aan politici ontlokt dan het beeld van vieze vlezige mannetjes die zich op internet verlekkeren aan foto's van naakte kinderen. Sowieso is kiddypr0n natuurlijk volledig ontsproten aan dat vermaledijde internet (NRC & NOS hebben dat voor u geduid), dus waarom zou je daar als copyrightlobby niet handig op inspelen? Daarom zijn Tim Kuiks Stichting BREIN en zijn Europese vrindjes blij met minderjarigenseks. Hun zorgvuldige framing leidde al tot een downloadverbod snoeiharde censuur. Maar de liefde voor kinderporno van de copyrightlobby zorgt er voor dat kindermisbruik moeilijker te bestraffen wordt, omdat het dieper ondergronds verdwijnt. Niet dat de copyrightcowboys zich daar wat van aantrekken, want kinderporno is niet hun core business. Zij willen enkel die levensgevaarlijke, a-morele en stuitend hooghartige torrentboeren uit de lucht zien te krijgen. Daartoe zijn alle middelen geoorloofd, ook als dat betekent dat kinderpornonetwerken door hun filtertechnieken ongrijpbaarder worden. De kindjes van de copyrightlobby zijn de platenlabels & filmstudio's en kinderpornoslachtoffers < illegale downloadslachtoffers. Alles voor de goede zaak. Stichting BREIN is dol op kinderporno. Stichting BREIN kan haar werk niet doen zonder kinderporno. Stichting BREIN is de hoeder van kinderporno. Stichting BREIN ♥ kinderporno.