Een sprintje richting de penaltystip zonder leesverder want dat leest sneller

Het WK in Qatar. Eerst moesten we maaaaaandenlang aanhoren hoeveel slaven er doodgewerkt zijn door dat naargeestige volkje woestijndruïden, vervolgens breekt er een halve burgeroorlog uit over een debiel OneLove-armbandje, waarvoor een afgewassen Erica Terpstra-minister (die in een normaal land nog ongeschikt verklaard zou worden als barvrouw bij het TROS Muziekfeest op het Plein) de deuglinkse NPO-kogel moet koppen en dan krijg je tot overmaat van ramp ook nog spelersbussen in beeld waarop gedicteerd staat dat JIJ eens een week geen vlees mag kopen in de supermarkt, om in het plastic tasje te stoppen dat je (niet) van huis hebt meegebracht. En daar moeten wij dan iRoNiScH mee omgaan omdat de grap zichzelf wel uitlegt, toch?

Nou nee. Het is echt om te kotsen wat voor land van elkaar overschreeuwende narcistische egototemdragers Nederland in betrekkelijk korte tijd is geworden en op het WK vechten werkelijk alle zelfverklaarde weldoeners van hun eigen droomwerkelijkheid om het hoogste podium.

Alsof voetbal nog geen domme tokkiesport genoeg was (die klassieke Kutmarokkanen die niet eervol kunnen winnen zijn mentaal echt maar een halve standaarddeviatie verwijderd van Tietenman en zijn tribune-tribe met van alle eigenwaarde ontzielde treurnis), moet ieder sociaal-maatschappelijk aardbolprobleem ook nog samengebald worden in een schamel bekeken toernooi dat door de meest corrupte organisatie ter wereld aan een van de meest vreugdeloze landen op de planeet is verpatst. Willekeurig in beeld gebrachte bekken op de tribune verraden verveelde blikken van veel te nuchtere bovenmodalen die wel naar Qatar konden vliegen maar daar alsnog doodsbang zijn om de toorn van Mohammed te wekken als ze iets te hard juichen voor een seculiere ploeg. Onder voldoende airco’s tegen het angstzweet, dat dan weer wel.

Vroeger kreeg je tenminste nog leuke reclames van Coca-Cola en godbetert ING te zien, nu is de Budweiser verboden in scharrige fandorpen van Ali Express-plastic en zie je louter vreugdeloze smoelwerken op de tribunes van wegwerpstadions in een land waar nog nooit iets anders gevierd is dan de straffen die opgelegd worden volgens de bloederige dictaten van Die Ene Profeet. Ondertussen zit Jan Modaal thuis (want zijn stamkroeg had door al het gezeik geen zin in een groot scherm) met een blik B-merkbier en een zak huismerkchips op de bank naar de inmiddels te klein geworden tv die hij voor het vórige WK nog wel kon betalen maar nu vanwege de inflatie geen grotere kon kopen, te loeren naar magere wedstrijden waarin de spelers van Oranje hun arrogante tronies niet eens vijf minuten achter een masker van mediaglimachjes kunnen verbergen, terwijl hun spelersbus naar de ondanks alles toch maar weer loyale Oranjesupporters vingerwapt dat ze water moeten besparen en hun steden moeten verduurzamen. Krijg toch de vinkentiefus met je vrome gedram, KNVB.

Onderwijl vullen de talkshowstadions zich met gelegenheidsmeningen over gebrekkige homorechten in een achterwaarts land waar voldoende airco’s loeien om een missie naar Mars mee aan te drijven maar laten we Jan Modaal met zijn doodgeslagen biertje nog eens geselen om zijn vieze smerige ranzige homohatende ecologische pootafdruk, omdat het wanlafbandje hem geen drol kan schelen, dat hele klimaatgejammer ook niet en weet je wat? 6500 dooie slaven uit Sri Lanka waarvan hij niet eens weet of je die Srilankanen of Srilankezen moet noemen, boeien hem eigenlijk ook geen ene flikker. Als je in eigen land al een racist bent omdat de slavernij pas 150 jaar geleden is afgeschaft en jij nog steeds geen herstelgeld hebt geschrokt, maakt het echt niet zo veel meer uit hoe je over de knekelhuizen denkt waar dat zielloze graftoernooitje in afgedraaid wordt. Je was toch al menselijk vullis volgens de boven jou gestelden.

Jan met de lauwe halveliter wilde gewoon graag goed voetbal zien maar ja, oliestaatjes met een geldoverschot en een levenslustdeficiet blijken de dood in de pot - voor alles. Hopelijk bevrijden de Amerikanen ons uit het larmoyante lijden, en heeft de minister van sport die we alleen van naam kennen omdat haar genderbandje te klein was om de salafistische soepjurk naast haar mee in verlegenheid te brengen, nog een mooi gascontract weten te sluiten met de zandkleurige rassenhaters van Qatar. Want dat durfde Mark mooi niet zelf, de wezel. Ironie haal je niet uit het narcisme van de kleine verschillen, het schittert wekenlang als enige gouden ring op het wereldkampioenschap apenkooi.

Yes, we have daadwerkelijk come an end.