deel 1

De EU is druk bezig om de groene omwenteling te maken. Via allerlei regulaties probeert zij de economie op een groene leest te zetten zoals onder andere beoogd in het Parijsakkoord. Maar waar bureaucraten, juristen en consultants leuk allerlei regeltjes bedenken om dit voor elkaar te krijgen, blijken deze regels een heel andere realiteit op te leveren dan beoogd; een uitkomst die funest is voor het Westen en het milieu en het klimaat.

Zo beginnen de effecten van de energietransitie binnen de EU zich steeds meer af te tekenen. Met name bij de EU voorloper op dit dossier, Duitsland, is dat nu zeer goed waar te nemen. Het land liep al jaren voorop met haar Energiewnede en sindsdien zijn de prijzen voor energie flink gestegen. En toen de Russen Oekraïne aanvielen en de Duitse regering tot de waanzinnige beslissing kwam om haar kerncentrales te sluiten, kan men gewoon van een energiecrisis spreken.

Inmiddels wordt er dus stukken minder gas geïmporteerd vanuit Rusland en hebben Qatar en de VS de rol als EU hoofdleverancier van gas naar zich toe getrokken (dus drie keer raden wie achter het opblazen van Nordstream 2 zat… vandaar dat het onderzoek nu ook wordt gestaakt). Overigens levert Rusland nog steeds gas, maar dan via schepen, LNG dus, wat niet onder de sancties valt! De aan Rusland opgelegde sancties staan weliswaar los van de Energiewende, maar het laat zien wat er gebeurt als energieprijzen boven bepaalde niveaus stijgen. Zoals eerder beschreven op dit blog, zal de groene omwenteling in de EU, zoals nu beoogd, leiden tot hogere energieprijzen, lagere productie en hogere prijzen, wat niet alleen tot een economische crisis zou leiden, maar ook tot een sociale ramp.