Het is weekend. Soms liggen de woorden op straat.
Niets is, dat niet goddelijk is.
Daarom wil ik niets uitzonderen.
Ik geef geen namen.


Ik laat adel en schoonheid liggen, ik vraag niet naar
             recht, ik blijf niet staan bij slecht en leelijk.
Goed en deugdzaam gaan mij niet aan.


De regen regent over bosch en zee en over de stille velden
In de slootjes regent de regen, op de verre buiten-
             wegen en op het zinken platje van de keuken
In de vuile gootjes van de binnenstad regent de
             regen en de regen regent op de keetjes van
             de burgerwacht
En op het trottoir met de natte krant, de uienschil
             en het lucifertje.
De gevangene in zijn cel hoort den regen, de moeder
             staat voor het raam met haar kindje.
De kellner staart in de regen door de spiegelruit,
             voorbij het kleintje koffie.
De politicus loopt op en neer in zijn kamer en
             bedenkt, wat hij zeggen zal, maar hij blijft
             staan en luistert naar den regen.
De regen regent over de schepen in de havens, over
             het station en de emplacementen, over
             de fabrieken buiten de stad.
En over het oude paard van de kolenwagen aan
             den overkant.
Zachtjes ritselt de regen in de graskantjes van de weg,
Hij leekt langs de planken van het fietsenhok en
             langs het warme gezicht van het schoolmeisje,
Langs het gelaat van den ouden man, die heeft liefgehad,
             langs de vale gezichten van den chauffeur
             en den journalist met zijn potloodje.
Op de roode pannendaken der oude huizen, op de
             afdakjes en de binnenplaatsen, in de steegjes
             en de hofjes en in de groene grachten van de
             oude stad regent de regen.
Hij regent pokkeputjes in het kille strand, waar het
             seizoen verkeken is,
Op de daken der hôtels met de rood pluche kamertjes
             regent hij, over de leege ambtenaarsbuurten
             en de bouwterreinen.
Op de tramremise en de kar van den bakker, op den
             werkman van het sintelpad,
En er is een diepe, zwarte toon gekomen in de
             dingen, oud en dromerig en vertrouwd.


Zoo regent de regen.
Daarom geef ik geen namen.
Ik ga maar en ben.
Prettig weekend. And be nice.