Files en de rest van de ellende. We accepteren het maar gewoon

Het verzet is gebroken. Sinds Zwarte Piet. We accepteren zomaar dat de vuurwerktraditie het land uit wordt gekieperd. Dat de peuken steeds duurder worden. Dat ze in de hoofdstedelijke horeca alleen nog maar Engels lullen. We accepteren dat de vvd al tig jaar aan de macht is. Dat Natasja Froger nog steeds op tv is. Dat er uitleg komt bij straatnaambordjes. We accepteren dat de directie van Feyenoord er al een paar jaar een bende van maakt. Dat de energierekening omhoog, omhoog & omhoog gaat. Dat de vieze witte onderbroek gezellig dingetjes doet bij de VARA. Dat de onderste steen nog steeds niet boven is. We accepteren dat we steeds meer belasting betalen. Dat uitgeprocedeerde kraakvluchtelingen hardwerkende mensen het leven zuur maken. Dat Op1 zomaar een paar reclameblokken schrapt. Dat Brussel een dikke vinger in de pap heeft. We accepteren dat een dwerg van twaalf jaar oud het internationale symbool van klimaatverandering is. Dat de uitslagen van Robin Haase nog steeds worden weergegeven op Teletekst. Dat er mensen zijn die 'friet' zeggen. Dat als parasol verklede vrouwen de andere ingang nemen. Dat Lil' Knurftje coach is bij The Voice. We accepteren dat onze houtkachels worden afgepakt, onze auto's, onze brandstoffen, onze mannelijkheid, onze genders, onze kansloze versiertructjes, onze slechte grappen, ons bier met alcohol, onze meninkjes. En we accepteren nu ook dat we dagelijks in de file staan. Waar is toch die VOC-mentaliteit, over grenzen heen kijken, dynamiek.