Mjam

Wat maken we toch allemaal mee met die malle Donnie in het Witte Huis. Zo zit je tot aan je nek in een slepende handelsoorlog en zo ben je weer beste vriendjes. Het ene moment voelt je economie instabieler dan een ambtenaar in 020 en even later krijg je er van alles voor terug. Bijvoorbeeld: BIZONVLEES. Omdat het allemaal eerlijk tit-for-tat moet van de president en wij BIJNA GEEN VLEES uit de VS importeren wordt het een stukje aantrekkelijker gemaakt om (dode) wilde Amerikaanse bizon naar Europa te halen. Nu punt NL stelt daarbij de vraag 'Maar wie zit daarop te wachten?' en wij antwoorden daarop: WIJ. Kijk toch naar die beesten. Het grootste landzoogdier van Nood-Amerika, de Wagyu van de prairie. Ze lopen daar massaal vrij rond, wachtend om opgepeuzeld te worden door ons Europeanen. Bizonvlees is rijker van smaak en iets zachter dan ander rundvlees, net als paard wat aan de zoete kant maar dat kan worden opgelost met een beetje extra peper. Als vleesfans van het eerste uur kunnen we niet wachten om dadelijk ons eerste stukje bizonbiefstuk aan te snijden, toastjes te besmeuren met bizonpastij,  onze boterhammen te beleggen met bizon-Bassieworst, tussendoor lekker te knagen op bizonjerky en natuurlijk tegels te lijmen met bizonkit. THANK YOU DONALD.