Even weg van het Safari-pad een uitstapje naar andere oorden. Denkt u wel eens aan migratie? Onze huiswijndrinkende wereldreiziger denkt met u mee!

Tien jaar lang speelde ik met verve de grote Portugal-promotor in mijn jubelcolumns voor de Volkskrant en HP/ de Tijd, en in uitgesponnen advertorials voor de Quote en andere tandartsbladen. Ik gebruikte superlatieven als ‘het laatste belastingparadijs van Europa' en 'het Portugese wonder' (over de aanpak van corona) en de lezers dachten werkelijk dat het poepgaatje van Zuid-Europa een combinatie was van Xanadu, El Dorado en Shangri-la. 

De waarheid dient mij te schrijven - nu ik toch niets meer te verliezen heb - dat ik er op los loog.  

Ik was gewoon een ordinaire broodschrijver, een pisbakinkthoer, nog net niet betaald door het Portugees verkeersbureau in Den Haag. Die gasten reageerden sowieso nooit op mijn honderden bedelmails en hebben bovendien geen cent te makken. Ontelbare lezers zijn in mijn mooie praatjes getuind en togen zonder enig onderzoek en blind varend op mijn enthousiaste adviezen (die ik hikkend van de de drank en van het lachen opschreef, dat dan weer wel) naar Utopia.

Ik heb ze zien rondlopen met mijn boekjes en op zo’n moment dacht ik: ping, weer een eurootje verdiend, maar tegelijkertijd wilde ik door de grond zakken omdat de aanblik van mijn fans - driekwartsbroek, kortpittig paars kapsel, gifgroene Crocs, spataderen en couperose - op zijn zachtst gezegd nogal confronterend was. 

Een aantal van de opportunische klimaatvluchtelingen die op basis van mijn oeuvre besloot voorgoed neer te strijken in de Algarve, heeft zelfmoord gepleegd omdat ze de vreselijke winters niet aankonden. Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. ROFLOL! Voor die fatale winterse depressies heb ik overigens wel in geuren en kleuren gewaarschuwd, bijvoorbeeld in dit apocalyptische essay. 

Ruiterlijk als ik ben, adviseer ik potentiële Nederlandse migranten altijd om eerst een appartement te huren in november of in februari. De huizen hier hebben zelden of nooit verwarming en zijn dan ook steenkoud en vochtig, en al helemaal als het regent, zoals nu. Al dagen lang kastijdt een ware zondvloed de Algarve en ik wou dat ik weer in Zuid-Amerika woonde.