Politieacademie is wit bolwerk; Arabisch sprekende agenten op straat nodig.
VIDEO: https://t.co/4IfbOQoASV pic.twitter.com/CrRwm0X6NN

— Ernst Lissauer (@ErnstLissauer) 8 februari 2016

Wat is dat nou toch met die afspiegelingsfetish. Moet dan echt elke beroepsgroep een dwarsdoorsnede van de samenleving zijn? Willen we echt dat een blanke turfsteker uit de Veenkoloniën onze broodjes döner regelt? Is het nou echt nodig dat een Chinees Chef Ingredient-dosering is van de Goudse Kaas? En winnen we nou wel echt allemaal als Diederik uit Benoordenhout onze KFC-buckets samenstelt? Niet echt. Bij de politie zit dat natuurlijk anders. Want daar hebben ze het liefst gewoon een politiemacht die 1:1 gelijk is aan de arrestanten. Leuk hoor, ga je van een homogene blanke politiemacht, naar een monoculturele lichtegetinte. Onrecht!

Het is natuurlijk hét argument van open grens-adepten. We hebben vluchtelingen nodig om onze vergrijzende arbeidsmarkt van de ondergang te redden. U wist natuurlijk allang dat dit onzin is, maar nu zeggen de hoofden van de Franse en Duitse centrale banken, François Villeroy de Galhau and Jens Weidmann het ook. In wat voor de rest een bijzonder eng pleidooi is voor de overdracht van nog meer nationale monetaire soevereiniteit aan de EU, laat het tweetal het zich toch even ontvallen. "Door de demografische veranderingen zal de arbeidsparticipatie dalen - en daar gaat ook de influx aan asielzoekers niets wezenlijks aan veranderen. Deze zal de economische groei nog een lang tijd drukken." Merkel heeft inmiddels wel gesteld dat vluchtelingen terug moeten als er in Syrië vrede uitbreekt en als IS verslagen is, maar zelfs dat hyper-geclausuleerde statement is niets meer dan een schijnvertoning. En aangezien Juncker zich in alle gewilligheid voorover laat bukken door ome Erdo, zoekt Merkel inmiddels maar naar andere oplossingen. Want nu moet de NAVO het ineens allemaal oplossen. NAVO-vliegtuigen die de beweging van de vluchtelingenstroom vast moeten te leggen, NAVO-specialisten die Turkije helpen met grensbewaking en nog net geen NAVO-luchtbrug om de totale som van lichtgetint leed naar Berlijn te airliften. Heel Europa doet maar wat, en dat is de nieuwe status quo die we met z'n allen accepteren.

De Palestijnse zaak. Dat is een soort mobiel zwart gat dat de werkelijkheid verbuigt waar u bij staat. Een dossier dat als geen ander psychopatiseert, en zichzelf zonder enige moeite vervlecht met andersoortig proleten-leed. En in 2016 lopen de intifada-brigades inmiddels geüniformeerd en al studentjes te intimideren, geflankeerd door middels hoofddoekjes evenzo geüniformeerde Pally-fluffers. Uiteraard onder het mom van een ludieke 'Dit-overkomt-Palestijnen-elke-dag'-actie [gelul, red]. Nu horen we u natuurlijk denken: 'Van die moslim begrijpen we het nog, die weten niet beter, maar wie is die NSB-er?' Welnu, dat is Thomas Hofland, student, Internationale Socialist, trans-Palestijn [progressieve psycho-medische aandoening, red], en doet het regelmatig met Thomas van Beersum. En die moslim, dat is de veroordeelde crimineel Said Roustayar. En dat allemaal voor de Palestijnen. Een volk dat zich op geen enkel aspect onderscheidt van omliggende Arabieren, en wiens 'staat' zich op geen enkele manier zal onderscheiden van omliggende staten. Free Palestine.

Ah, is het al zo laat? Ja. Het hoogtepunt van uw week is aangebroken. Dat dingetje met Denise op het kopieerapparaat is er niets bij. En die promotie ook niet. Want de twee schoonste mannen van het internet serveren u weer eens het beste dat het/de interwebz u deze week te bieden had. Onzin? Uiteraard, maar wel verdomd belangrijke onzin. En er is meer. Want Carnaval staat voor de deur. Dat laat iedereen boven de rivieren volledig koud. Iedereen eronder verkeert alvast in voorpret-achtige extase. Ter redactie behoren we natuurlijk tot de tweede categorie, en hebben we een loei- spijker en knoertharde Dumpert carnavalsknaller in elkaar gedraaid. Wetenschappelijk bewezen de beste tune om u zelf die lang begeerde coma in te adten. Check em hier!

Ze blijven zich opstapelen. Getuigenissen van een gebroken tijdsgeest. Ene Antoinette van der Maas (72) uit Den Haag heeft haar gehele leven gewijd aan het Evangelie van '68. Al tien jaar lang verzorgt ze "fietsles, taalles en gezinsondersteuning" voor nieuwe-streepje-Nederlanders die "na een verblijf van twintig, dertig jaar in Nederland niet kunnen fietsen en zeer gebrekkig Nederlands spreken. (...) Ze laten zich niet zien op de school van hun kinderen. Ze doen niet aan lichaamsbeweging, zijn vaak ziek en hebben flink overgewicht." Zulke dossiers triggeren natuurlijk als geen ander de dwangmatige naastenliefde van de atheïstische christenen waar die generatie uit bestaat. "Ik word hun vriendin, hun steun en toeverlaat: ik ga mee naar de gemeente, naar het ziekenhuis, naar de woningbouwvereniging en ik schrijf brieven voor hen naar allerlei instanties. En ik sleep hen mee naar die scholen, in het belang van de kinderen." Kortom: Antoinette investeert een hele hoop. Maar rendeert het? Keert het zich uit in liefdes- wederkerigheids- en intercultureel begrip-achtig dividend? Dat was natuurlijk de bedoeling, maar het gebeurde niet. "Maar in het centrum van deze mooie stad word ik op het fietspad links en rechts ingehaald door agressieve donkere jongens op scooters. In het warenhuis blokkeren vrouwen met hoofddoeken de roltrap. (...) Niemand kijkt me in de ogen of glimlacht naar me. Niemand zegt sorry als ze in de weg lopen. Ik ben lucht voor hen." En dan hun kroost. "''Mijn' kinderen, vooral de jongetjes, lijken nooit gecorrigeerd te worden. (...) Ze gooien hout en stenen naar de eendjes in het park. Ze zeuren om snoep, ijs en dure spullen. Ooit haalden kleine kinderen achter mijn rug geld uit mijn portemonnee. Ooit boog een jongetje van 4 mijn pink expres keihard en pijnlijk naar achteren, omdat ik hem verbood mijn bril te verbuigen." Antoinette durft zich vervolgens aan de juiste vragen te wagen. "Ik heb tien jaar lang bol gestaan van begrip. Maar ik word er een beetje moe van dat ik geen vooruitgang zie. En ik heb er ook geen verklaring voor. Al die vrijwilligers. Al die subsidies. Al die faciliteiten, buurthuizen, bibliotheken, al die vrijwel gratis taalcursussen. Al die opvang, al die uitkeringen en toeslagen. Waarom werkt dit niet?" Goede vraag, we zoeken het even op. Ah, we hebben het. Omdat een fysiek georiënteerde krachtcultuur (die van de nieuwe Nederlanders) een fundamenteel andere taal spreekt dan onze geweldsaverse op dialoog gerichte empathie-cultuur. De eerstgenoemde ziet de welwillendheid van de tweede als teken van zwakte, dat júist geen respect afdwingt, maar zelfs uitnodigt tot annexatie. Desalniettemin, Antoinette, dank voor de eerlijkheid. Na zo'n investering de neiging tot cognitieve dissonantie weerstaan, vergt karakter.

En dan nu, in het door Harry Pater gedoopte chanson-genre "post-postmodern protest", een nieuwe niet-contente contender. Gelukkig hoeft Armand het allemaal niet meer mee te maken. Even door die lala-intro heen bijten, want 't wordt daarna allemaal alleraardigst. Maar nu rest de vraag: Wie is Wilfred? Is het de gitaarleraar van uw zoontje? Is het een pseusoniem van Dinand Woesthoff die er stiekem inmiddels gewoon klaar mee is, maar teveel platen verkoopt met z'n theatrale naastenliefde? Heeft Dolf Jansen zich soms heimelijk bekeerd tot het racisme? We zullen het niet weten, tot de echte Wilfred opstaat. Tips die tot leiden tot opsporing worden beloond met 37 triljard kudo's, te verzilveren bij de V&D en Free Record Shop.

In Nederland hebben staatsgeheimen nog al eens de neiging te pas en te onpas gelekt te worden. Misschien moeten deze geheimen voortaan gewoon in hetzelfde laatje worden bewaard als de onderste steen. Dan is er niets aan de hand. Enfin, aan de vooravond van het kamerdebat waarbij Rutte niet aanwezig is omdat "he had a thing", komt er weer een beschamend telegram uit Oekraïnistan. Volgens de destijds dienstdoende minister van Infrastructuur en Zandwegen, Vladimir Schulmeister, heeft Nederland helegaar nooit bij de juiste instanties om de mogelijk doorslaggevende radarbeelden gevraagd. "De Onderzoeksraad beschikt niet over de zogeheten primaire radarbeelden van Rusland en Oekraïne, waarop eventuele gevechtsvliegtuigen en raketten te zien zijn. Moskou beweert de beelden te hebben gewist, de Oekraïense regering kon ze destijds naar eigen zeggen niet leveren omdat de civiele radars in onderhoud zouden zijn geweest en de militaire radars uit zouden hebben gestaan." Een soort bonnetjes van Opstelten dus, alleen dan op continentaal geopolitiek ontwrichtend niveau. Maar inmiddels is oud-minister Schulmeister alweer vol gas aan het backpeddelen, en zegt dat er sprake is van een misverstand, terwijl vier journo's allemaal het zelfde hoorden. En ook de Oekraïense ambassadeur in Nederland, Olexander Horin, beweerde zojuist dat de OVV wél om de beelden gevraagd heeft. "De radarbeelden zijn absoluut opgevraagd door de Onderzoeksraad, dat schrijven de onderzoekers ook in het rapport. (...) De eerste radar was vernietigd, de tweede was in onderhoud en de derde had geen bereik. De uitspraken van de voormalig staatssecretaris Schulmeister zijn niet waar. Mogelijk is er sprake van een misverstand." Dat klinkt alsof beide heren een spinnend bek-houwe-telefoontje uit Kiev hebben gehad. Want beide heren wijken hier af van de officiële Oekraïense regeringslijn. In het OVV rapport staat namelijk dat alle radars in onderhoud waren. De Oekraïense ambassadeur zou nu dus toe moeten geven dat Oekraïne loog, omdat een van de radars was vernietigd, waarover ze logen tegen Eurocontrol en later dus ook aan de OVV. Dan rijst natuurlijk de vraag waarover ze nog meer liegen. Wisten ze misschien heel goed dat er al 20 militaire vliegtuigen waren neergeschoten in dat gebied, en dat het luchtruim dus onveilig was, en dus gesloten had moeten worden? Dat zou zware implicaties hebben. Ondertussen worden de antwoorden (.doc) van Vak K op kristalheldere kamervragen door Omtzigt en Sjoerdsma ook vager naarmate de duidelijkheid van de vragen toeneemt. Dit dossier zit muurvast.

Landgenoten, gaan we weer. Inmiddels zijn we natuurlijk wel wat amper verstaanbare real life bedreigings door Oost-Europese / Russische Larpers gewend, maar dat maakt het nog niet meteen leuk. Wat moeten het al dan niet neppe Azov (wiki) nou weer van ons? Vorige keer krenkten ze elke Nederlander ooit tot in de vaten door ONZE VLAG te verbranden. En nu gaan ze nog een stapje verder. Ze staan erop. Terwijl ze dondersgoed weten hoe gevoelig dat hier ligt. Maar, er is een zilver randje. De woordvoerder heeft het namelijk over de "wonderful places of our capital". Oh you. En hij neemt zelfs de moeite een poging te doen om bij benadering Royal Theatre Carré over z'n lippen te krijgen. Wie durft er nu nog te roepen dat 's lands podiumkunsten niets voorstellen? Ze kennen het zelfs in een veestal in Oekraïne / Rusland. Enfin, laten we gewoon even de vorige Echt of Fake-analyse copy pasten en rustig afwachten tot Nederland overlopen wordt door een coalitie van islamitische en Oekraïense terroristiërs. Saillant detail overigens: na het vorige dreigfilmpje kwam een echte Azov-kingpin de boel ontkrachten, ditmaal (nog) niet.

Weer gewapende nazi's uit Oekraïne die ons met de dood bedreigen vanwege referendum. Gelukkig worden we beschermd door de overheid. *kuch*

— Jan Roos (@LavieJanRoos) 3 februari 2016

Sluit de grenzen, nu meteen! Gewoon een ring van zeemijnen om de Europese kust heen en Merkel onder curatele plaatsen. Want er is verdomme weer een vrouw aangerand. Door een blanke, maar toch, voor de zekerheid. Oh oh, de verzuchting is in elke hoek altijd weer groot. Ein-de-lijk een blanke dader. Kijk die reacties eens op de Facebook van de Tele. "3.2.1. ... Oeps, geen vluchteling. Wat vallen de reacties toch tegen." "Hier het bewijs dat mannen ongeacht afkomst allemaal even erg kunnen zijn als het om deze dingen gaan." En zo verder. Maar goed, sinds Sywerts Untergang durft niemand zich nog aan cijfertjes te wagen over de relatie tussen bepoteling en achtergrond, dus laten we het daar gewoon niet meer over hebben. Of wel, maar dan in in ieder geval in de NRC, zodat het niet fascistisch is. Ondertussen hebben we nog steeds een inheemse Aanrandiër op vrije voeten. Dus lijkt hij toevallig op die ene collega met wie u om die promotie wedijvert? Of op die kinderloze verre oom met wie u straks een erfenis moet delen? Stel hem dan nu in verdenking, helemaal gratis.

Eigenlijk leven we allang in Asha's disfunctionele natte droom [visualisatie niet verplicht], maar dat belet de rode ridders van het egalisatie-evangelie er natuurlijk niet van de wereld alsmaar gelijkerder te willen maken. Want PvdD66 heeft het voor elkaar. Vanaf heden geldt er een dienstplicht voor vrouwen. "Dit vanwege het belang van gelijke behandeling van mannen en vrouwen," dat u het weet. "En nou moorden voor 't Vaderland mè ge kut!" bralden Didi en Kereltje naar verluidt luidkeels over het Binnenhof nadat Arib de wet afhamerde. Het is overigens allemaal volstrekt symbolisch. "Omdat de opkomstplicht 20 jaar geleden is opgeschort, heeft een wetswijziging op dit moment geen grote gevolgen." En gelukkig maar, want op die paar vrouwelijke Amerikaanse Rangers en bloedeigen vrouwelijke Rode Baretten na, hebben wyven geen fuck te zoeken aan het front. Zeggen wij niet, maar militair historicus Martin van Creveld, in zijn boek "Men, Women And War - Do Women Belong in the Front Line?". Of in een blog waar hij de mythes van de Amazones, vrouwelijke Koerdische frontlinie-strijders en zelfs die van het door hem geliefde Israël ontkracht. Maar goed, gelijkheid boven alles.