Geenstijl

Starf*cker haat het cynisme waarmee Talpa TV tegemoet wordt getreden, de makkelijke kritiek vooraf. Het zou wel weer niks worden. Pulp, zakkenvullers, John de Mol en zijn gouden bankrekening. Maar onze columnist is zich inmiddels kapot geschrokken. Geen kwaad woord over het voetbalprogramma maar de rest van de programmering... Talpa dreigt na een week al een vette mislukking te worden. Verkeerde mensen op verkeerde plaatsen. Presenterende miljonairs die zich door programma’s hakkelen en non-nieuws in het met veel te veel bombarie gepresenteerde NSE. John de Mol dreigt met Talpa na Sport 7 rechtstreeks op zijn tweede catastrofe af te stevenen. Starf*cker vraagt zich af of de Keizer van het Gooi nog eens gaat ingrijpen.

Talpa en het rampscenario
John de Mol weet als geen ander hoe hij een televisieprogramma moet maken. Koop een ster. Zet er als controle en leiding wat slijmjurken neer als uitvoerend producent en eindredacteur. Houd de kosten laag door vooral meisjes van allerlei vage communicatieopleidingen aan te nemen. Dames die bereid zijn om desnoods voor niets naar Hilversum te komen om in de buurt en de hockeyclub maar te kunnen roepen dat je "iets" bij de televisie doet. Et voila...
De Mol is een krachtige persoonlijkheid die goed weet wat televisie maken is, maar maakt de cruciale fout zijn programma’s te laten managen door mannelijke en vrouwelijke reetlikkers die het naar beneden trappen en naar boven likken tot kunst hebben verheven. Bij Talpa duiken ze ook weer op in de aftiteling van de programma’s. De "vrienden" van De Mol.
Ik zal me maar beperken tot twee shows die ik vanavond heb gezien. Dat eindeloze babbel-de-babbel met overschatte jokers als Gordon en Winston met-de-moeilijke-achternaam schreef geschiedenis. Veel slechter kan niet, maar geproduceerd volgens het De Mol-principe "wie pinda’s betaalt krijgt apen". Een programma dat haarfijn de blunders van de Nerlandse Murdoch bloot legde. Te veel laag begaafde ego’s aan tafel en een redactie die niets aan inhoudelijke sturing doet. Er staan er een stuk of 20 op de aftiteling, maar het kunnen er ook twee zijn.
Kut-tv. Niet naar kijken. Liefdeloos gemaakt en de kijker ziet dat, meneer De Mol. Ik vraag me af hoever de verantwoordelijken de aars van De Mol in moeten om dit wangedrocht bij de baas te verklaren.
NSE was nog treuriger dan ik al vermoed had. Nieuws en actualiteitenprogramma’s worden in Hilversum gemaakt door een handjevol bekwame redacteuren die weten hoe ze met de ego’s van de sterren moeten omgaan en het journalistieke handwerk moeten doen. Tv-journalistiek is meer dan jezelf door een programma hakkelen zoals Beau of als een krolse nicht in de camera kijken zoals die Jeroen van Kan. Humberto Tan bleef keurig overeind maar zat af en toe verbaasd om zich heen te kijken naar al die televisie-tokkies.
NSE dreigt een tv-Titanic te worden. Alleen overstijgen de ego’s van de presentatoren, de eindredacteuren, de uitvoerende producent en wat al niet meer de ruimte voor de redactie om echt iets te doen. Stel een goede redactie samen, met lui die het tv-handwerk kennen. Zet daar goede journalisten bij en geef ze de ruimte. Laat ze knallen met spraakmakend nieuws. Scherpe teksten. Goede dossiers. Schop al die De Mol-kloons van de redactievloer en gooi de beuk erin. Investeer in kwaliteit, niet alleen in sterren maar vooral in dames en heren die de sterren op de been kunnen houden.
Laat ze onder hun reet kunnen trappen. Tongzoenen als het moet, maar wat ik nu gezien heb is een slechtere uitvoering van Editie NL of Hart van Nederland. Wat een kutprogramma. Niet meer kijken, dacht ik zo. Dit is bijna nog erger dan Sport 7. Dit doet pijn aan je ogen.
StarF*cker