In een kort geding
eiste marathonrenner Volkert van der Graaf dat hij geen verplichte nieuwe psychologische en psychiatrische behandeling hoeft te ondergaan. Zelfverklaard ongestoord. Niet geheel verrassend, deze move van Volkert. De man is een geboren trol en zal zichzelf onoverwinnelijk voelen (maar dat zou een psychologische en psychiatrische behandeling moeten uitwijzen). Hij was milieuactivist voordat hij Pim Fortuyn van zeer dichtbij door het hoofd schoot, dus bekend met het zieken, zeiken en zeuren op instanties. Waarbij provocatie aandacht oplevert. Hij doet na de moord op Pim hetzelfde, maar dan als Volkertactivist: enkelbandjes weg bluffen, dealtjes met OM om
foto's in scene te zetten,
smaad-aangifte tegen reclassering, beetje PR-treiteren door
marathons te lopen (zou hij ook daar na tweederde afstand uitstappen?),
vrijlatingseisen schenden, werk weigeren, eisen dat
beperkende voorwaarden worden opgeheven, en nu weer eisen dat hij niet meer verder mentaal geboetseerd wordt. De man is nog steeds op en top activist. Wat doet een activist? Berekend provocerend en gewetenloos principes altijd voor emotie en medemenselijkheid zetten; het soort gedrag dat, tot het uiterste doorgevoerd, kan leiden tot moord. Kortom, in de bijna veertien jaar sinds de moord op Pim Fortuyn lijkt het erop alsof Volkert van der Graaf -die in die tijd een gevangenisstraf van achttien jaar heeft uitgezeten- weinig tot niks veranderd is. Tenzij u hem natuurlijk al ergens oprecht spijt heeft horen betuigen, natuurlijk. Kortom, psychologische en psychiatrische behandeling lijkt ons een uitstekend idee om dit sujet nog wat in de gaten te houden.
