Geenstijl

Sterk staaltje schijn ophouden in Nederland, draaideurland: "Het zakkenrollersteam van de politie in Amsterdam is uitgeroepen tot 'Law enforcement unit of the year' door het IAFCI. Het IAFCI is een Europees verbond tussen instanties die criminaliteit op financieel gebied bestrijden. De gespecialiseerde eenheid van de Mokumse politie kreeg de prijs gisteren uitgereikt in Amsterdam." Nou hebben wij niets dan lof voor het Amsterdamse zakkenrollersteam. Als zij op de zaak zitten, is de pakkans met stip het hoogst van heel Nederland. Die prijs is ze dus van harte gegund. Maar wat een schrale treurigheid schuilt er achter zo'n award, als je er even over nadenkt. Dag na dag, week na week, maand na maand plukken deze dienders inhalige mensen met een mijn & dijn-disfunctie van de straat, op sommige dagen met tientallen tegelijk. In het busje, naar het bureau, gestolen spullen terugvorderen, paar uur in de cel, dagvaarding opstellen en doei jongens, tot morgen, overmorgen of volgende week maar weer. Een eerloze afhandeling van eervol werk. Toen het zakkenrollersteam dan maar zelf subtiel hun gram haalde en vierde dat ze hun 1000e slachtoffer dader van de straat hadden geplukt, kregen ze een douw van hogerhand. Een jaar later werden hun middelen gehalveerd. En midden in deze Roemeenruchte tijden is er dan een of ander ambtelijk opperhoofd dat bepaald heeft dat het team een door American Express gesponsorde prijs moet krijgen, uitgereikt in een schemerig zaaltje aan twee mannen van het team die wat ongemakkelijk hun - beschadigde - prijs omhoog houden in de lichtbaan van een beamer die een ongerelateerde powerpoint op het scherm achter hen projecteert. Proficiat mannen, iedere vorm van waardering voor jullie harde werk en tomeloze inzet is op zijn plaats. Maar dit staaltje schijnophouden heeft een bitter smaakje. Echte straffen voor echte draaideurdaders, dát zou pas een mooie beloning voor hun onvermoeibare inzet zijn. (Frank Buis/RoyalPress Amsterdam)