Pijnlijk dit. Kent u dat gevoel? U belooft iets aan iemand of aan uzelf, maar u kunt uw belofte niet na komen. Voelt vervelend. Schuldgevoel. Bah. Daar slaapt u toch al snel wat minder lekker van. Weet u wie daar totaal geen last van heeft? Barack Obama. Niet het kleinste beetje last. Slaapt als een roos tussen het met drones spelen en gevangenen uithongeren door. Geen enkel probleem. Kent u dat
verhaal van die opstand in Guantánamo Bay (Gitmo)? Ja? Barack Obama niet. Boeiend,
like he cares. Snappen we. In Gitmo is er inmiddels al weken een hongerstaking aan de gang. Tientallen gevangen eten niet meer en worden via dwang en neusbuisjes van de broodnodige voedingsstoffen voorzien. Er zijn op dit moment zoveel gevangenen in hongerstaking dat het personeel van de gevangenis het aantal benodigde '
force feedings' niet meer kan belopen. En dan vandaag een open brief van
Samir Naji al Hasan Moqbel in de
New York Times: '
Gitmo Is Killing Me'. Oei. Dat doet pijn in de progessieve harten. Het was Obama die meerde malen
beloofde om de gevangenis op Cuba te sluiten. Samir Naji al Hasan Moqbel zit inmiddels elf jaar en drie maanden in de petoet. Zonder aanklacht, zonder rechtsgang. Nu, in koor:
♫ In the land of the freeee... ♫
