De Nederlandse ambassade zette Johan weg als een drugsbaron, vergat even te melden dat de verkoop van wiet hier gedoogd wordt.

Helaas komt de berichtgeving rond de repatriëring van Johan van Laarhoven en zijn vrouw Tukta niet verder dan de misleidende brief van een liaisonofficier aan het Thaise OM. Een brief waar de ombudsman vernietigend op heeft gereageerd. In dit dossier is de Nederlandse Staat vaker smerig de fout ingegaan, gelukkig zijn er nog diverse reconstructies te vinden.

Het restant van je straf uitzitten in Nederland kan pas, als je straf elders onherroepelijk is geworden. Dat geeft een verdachte een dodelijk dilemma, vecht je vanuit de hel in Bangkok voor je onschuld, met het risico achter de tralies te creperen, of teken je bij het kruisje voor het Nederlandse staatshotel? Dit geeft dezelfde fundamentele problemen als het Amerikaanse plea-bargain systeem.

In de zaak van Johan ging dat nog een stapje verder. De Nederlandse ambassade zette Johan weg als een drugsbaron, vergat even te melden dat de verkoop van wiet hier gedoogd wordt. Gedogen is sowieso een juridische constructie die binnen andere rechtssystemen niet bestaat. Het is voor de verdediging onmogelijk gebleken die nuance te delen in Thailand.

De Officier van Justitie Lucas van Delft die deze zaak aan het rollen bracht, verzon bedreigingen in een andere strafzaak, hij werd geschorst en van de zaak tegen Van Laarhoven gehaald, maar niet gestraft. De Nationale Ombudsman werd in zijn onderzoek een jaar lang tegengewerkt door de politie en Het OM. Daarna bleek er misleidende en onjuiste informatie aan Thailand verstrekt te zijn.