Shula Rijxman bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan

Ach. Het Shula Rijxman pad in Amsterdam bleek opeens een stuk korter dan op het kaartje stond. De vrouw die jarenlang belangen verstrengelde op het Mediapark en het desalniettemin erg vervelend vond dat ze met D66 werd geassocieerd, totdat ze namens D66 wethouder werd, meldde vandaag dat ze toch niet helemaal "lekker in de rol" zat. Het understatement van het jaar voor iemand die bij het beantwoorden van persvragen niet meer werd geholpen door haar eigen ambtenaren, maar achtereenvolgens door een fractielid van D66, ene 'Femke' en daarna door helemaal niemand meer. Ieder pakje boter waar ze in debatten tegenaan probeerde te slaan werd spontaan groter en nu zijn ze in de hoofdstad alweer van d'r af. Deze moedige stap kunnen wij in Den Haag uiteraard maar met één man vieren: onze favoriete NPO-fan Martin Bosma. 

Polemische kunstenaar schildert weer een herkenbaar portret

Links en rechts links plakken klimaatactivisten zich aan onvervangbare kunstwerken vast of smijten ze soep & andere troep over schilderijen. Dat wordt vervolgens goedgepraat door precies dezelfde mensen die onder Rutte II en III te hoop liepen tegen de bezuinigingen op de cultuursector, onder het motto dat 'alles van waarde is weerloos'. Behalve als het kapot kan voor een hoger plan? Nee - het is een marxistische middelmaatsdrift die zegt: 'Jij kunt dan wel iets moois maken met je talent maar ik kan het besmeuren met een reden die nog veel belangrijker is dan jouw kunst'.

Op datzelfde links zit iedereen met een zelfverklaard hart voor kunst en cultuur op de knietjes, voor het hakblok waar de bijlen van woke, BLM en de herstelbetalingsbeweging vervaarlijk boven zweven. Noest kliederen zij contextkaartjes bij allerhande kunstwerken, waarop de culturele verrijkingen als een zondig verdienmodel worden gekleineerd. Context geven bij kunst is toch een beetje als de grap uitleggen: je hoort niemand meer lachen.

Aan de Leidse Universiteit liepen droge schoten te hoop tegen een schilderij van oude oversten, die grijs gekleed en omringd door sigarendamp zichzelf langzaam in rook zagen opgaan. Te veel mannen! Verkeerde boodschap! Niet iedereen wordt gerepresenteerd door dit schilderij! Ook hier was het niet de cultuursector, maar waren het (oud-) politici en prominente alumni van de UL die zich roerden om het artistieke onrecht te rechten.

Natuurlijk is Martin Bosma niet de énige die voor cultuur strijdt, zoals de gechargeerde kop boven dit topic suggereert. Maar wat wel opvalt is dat de (zelfverklaarde) culturele elite zich niet verweert tegen de publieke verwaarlozing van weerloze werken. Velen zijn bezig met cultuur in Nederland, de PVV’er lijkt de enige die zich nog bekommert om cultuur, artistieke vrijheid en de historische context (in de zin van: werken waarderen volgens de tijd waarin ze gemaakt zijn; niet: herwaarderen volgens postmoderne bekrompenheid). 

De cultuursector bestaat uit prutsers en lafaards die braaf bukken voor alles dat een paar activisten op basis van huidskleur, gender of algehele sneeuwvlokkerigheid van hen eisen, terwijl ze zich doorzichtig vermommen als strijdbare vechters tegen "populisme" en "racisme" en natuurlijk "oprukkend facisme". Martin Bosma is de splinter, die wijst op de balk in hun eigen oog: de in politieke subsidies verzopen cultuursector is te veel bevangen door het spook van de inclusiviteit om de vrije geest van de exclusiviteit nog te zien.

Klokkenluider koud gesteld door de D66-kongsi van het Mediapark

Social

Kijk het zal ongetwijfeld niet lang duren voordat de kaste van kijkbuisklootzakjes begint te klagen dat het een vorm van vrouwenhaat of """angst voor sterke vrouwen""" of varianten daarop is als je de kersverse D66-wethouder van de NPO verwijt dat ze niet zo zuiver is in haar functie, het scheiden van haar functies en het invullen van haar rollen, dubbelrollen en overige petten die ze tussen de lijken in haar kast heeft hangen, MAAR: Shula Rijxman (D66/NPO) is zo rot als een mispel. Niet als mens hè, dat is onaardig en niet kies, maar in haar functie. Of functies, meervoud, in het verleden (NPO/D66) als ook in het heden (D66/NPO). Rijxman, van wie je niet mocht zeggen dat ze van D66 was, terwijl ze van D66 was en dat bewees door de Kaagiografie van de VPRO "zuiver journalistiek" te noemen, te klagen bij Nieuwsuur over een kritisch interview met Kaag, te pochen over de campagne-adviezen die ze aan Kaag gaf en door D66-wethouder te worden voor D66.

En nu dus een nieuw lijk in wat hierboven staat in de tweet van Martin "Oh hij weer ja tuuuurlijk" Bosma, of hier onder dit opklikbare linkje naar een leesbare pagina van BNR: een secretaris-generaal op het ministerie van mediadingen, Marjan Hammersma, kreeg een klokkenluider op de koffie die over misbruik van publiek geld door NPO'ers vertelde. Daar deed Hammersma (zelf ex-NPO) niets mee, want Hammersma is een goede vriendin van Shula Rijxman (D66/NPO) dus de doofpot verdween in de doofpot en iedereen bleef vrolijk en ongestoord graaien. En nu is Shula Rijxman van de NPO wethouder voor D66 en komt het verhaal alsnog naar buiten via BNR dankzij Kamervragen die Martin Bosma stelde naar aanleiding van een GeenStijl-topic over een NRC-artikel waarin de veel te warme banden tussen Shula Rijxman (NPO/D66)) en Sigrid Kaag (VPRO/D66) tussen de regels waren weggemoffeld. Snapt u nu waarom het allemaal vrouwenhaat is?

Iedereen die voor gratis bier is, handjes omhoog!

Zo hallo en welkom in de Atlas van Afgetankt Nederland. Zeker: het is zeer lovenswaardig dat de SP, via Ronald van Raak, Renske Leijten en Michiel van Nispen (en Nicole Temmink), geprobeerd hebben om het referendum-kind uit het troebele democratische badwater van D66 te vissen. Maar die nieuwe correctief bindende referendumwet is een dode letter, meer stok dan wortel, een nutteloos instrument dat door cynische kartelpartijen is gekaapt. Voorstanders van meer directe inspraak tegen de dichtgetikte elite, PVV en FvD, snapten dat ze een verloren strijd en achterhoedegevecht stonden te voeren - maar gelukkig is er altijd nog Vera Bergkamp om te trollen. Dat leverde een uiterst vermakelijk half uurtje op in een verder zinloos debat in een teloorgaande democratie. Toch nog gelachen om de dood in de pot...

(die we nooit zullen krijgen)

Daar Tweede Kamervoorzitter Vera Bergkamp (D66) afgelopen week getroffen werd door het coronavirus nam ondervoorzitter Martin Bosma (PVV) de honneurs waar. Woensdag mocht hij meteen aan de bak met het debat over de strijd tegen het coronavirus. Een debat dat prompt een uur eerder dan gepland was afgelopen daar het met strakke hand geleid werd door de PVV'er.

Bosma was zelfs hoorbaar aan het grommen
Eén van de redenen daarvoor was dat Bosma op een heel andere manier omgaat met bijvoorbeeld notoire stoorzender Gideon van Meijeren (FvD) dan Bergkamp. Vorige maand liet die laatste een coronadebat volledig ontsporen na opmerkingen van Van Meijeren. Bosma heeft een andere werkwijze. Nadat Van Meijeren zijn pijlen had gericht op onder meer OMT-chef Jaap van Dissel ("Leugenaar!") liet Bosma een volgens Van Meijeren 'tierende' minister van Volksgezondheid Ernst Kuipers (D66) Van Dissel en zijn andere ambtenaren verdedigen.

Vervolgens wees de ondervoorzitter Van Meijeren terecht met een "U krijgt het woord, maar iemand die niet aanwezig is, uitmaken voor leugenaar is wel heel erg over het randje. Ik verzoek u om dat niet nog een keer te doen." En "De minister is niet aan het tieren." Tijdens die uitwisseling tussen Van Meijeren en Kuipers was Bosma zelfs hoorbaar aan het grommen in zijn open microfoon om zijn ongenoegen over het optreden van de FvD'er te uiten.

Zou Bergkamp thuis hebben meegekeken?
Deze strategie werkte, want uiteindelijk droop Van Meijeren af. Bergkamp had er allang een meta-debat van gemaakt met schorsen en toestanden, vermoedelijk net zoals in januari eindigend in totaalchaos. Bosma wist de situatie echter te beheersen met strenge tikjes op de vingers, ondervond ook fractiegenoot Fleur Agema. Daarnaast kreeg Pieter Omtzigt ook een schrobbering toen hij in eerste termijn gelijk een motie in wilde dienen. PVV-leider Geert Wilders doet dat om de haverklap, ondervoorzitter Bosma houdt daar echter niet van, liet hij Omtzigt weten (Bosma is sowieso van de motie-hygiëne, ondervond ook FvD'er Pepijn van Houwelingen een dag later).

De manier van leiden van het Coronadebat viel ook in goede aarde bij Tunahan Kuzu (DENK) die zich aan het begin van zijn tweede termijn expliciet tot Bosma richtte: "Voorzitter, dank u wel. Ik dank de minister voor de antwoorden die hij heeft gegeven in de eerste termijn. Ik dank u ook voor het voorzitten van dit debat." Het tekent de kracht en kwaliteit van Bosma als ondervoorzitter; DENK en PVV zijn bepaaldelijk niet de beste vrienden. Teken aan de wand; zou Bergkamp thuis hebben meegekeken?

Een voorwoord van de ondervoorzitter

Wij kondigden eerder deze week de komst aan van onze nieuwe columnist Arthur van Amerongen, nadat die zelf zijn afscheid van de Azijnbode wereldkundig maakte. Dus nog een extra inleiding op het eerste cursiefje van onze nieuwe schrijver, wijnproever en zelfkantkenner lijkt ons overbodig. Desalniettemin schreef ene Martin Bosma, een oud-studiegenoot van Arthur, een mooi voorwoord over Van Amerongen in diens bundel Dwarsdenker des Vaderlands. Dat voorwoord is dan weer een prima voorwoord na ons eigen voorwoord, voordat het woord voor Arthur is, in het volgende slot op deze voorpagina. Over een uurtje komt Tuurtje, waarbij we alvast de lezer willen waarschuwen: sla bijtijds een vat rum aan, want zijn eigen introductie gaat niet met weinig letters gepaard. Zonder verder oponthoud, derhalve, Martin Bosma, gevolgd door een HEUSE WINACTIE, onderaan.
(Foto: Jo Voets)

Voorwoord uit Dwarsdenker des Vaderlands

Ik ben natuurlijk niet objectief. Arthur en ik gaan way back. In het jaar onzes Heeren 1985 was ik een brave eerstejaars politieke wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam en werden wij in de Oudemanshuispoort ingewijd in de diepere wijsheden van het marxisme, al dan niet op leninistisch-veganistische basis.

Daarnaast besloot ik ook iets nuttigs te gaan leren. Want politiek, wie wil daar zijn brood nou mee verdienen? Aldus kwam ik terecht bij het eerbiedwaardige Juda Palache instituut, waarvan de geschiedenis ons herinnert aan eeuwen makom allef en de jiddische ziel van onze hoofdstad. Hebreeuws viel onder de vakgroep Semitische Talen. Daartoe behoort ook het Arabisch. Dat zat vol met aspirant-bekeerlingen, echter van de concurrerende denominatie. Wij waren de tweestatenoplossing aan het Spui.

Bij ons volop diversiteit in de collegebanken. Hoopvolle gegadigden tot het jodendom, meisjes fris van de kibboets, bakvisjes die waren blijven plakken aan een lokale shoarma-boer, vaderjoden die een halachisch voortplantingsuitdaginkje wilden goedmaken, gereformeerden voor wie Israël het tastbare Godsbewijs vormde en een duo leernichten die de tale Kanaans op sefardische wijze uitsprak, dus met diep-roggelende keelklank.

En Arthur. En ik.

Maandagmorgen, Zwarte Pieten

Het is een behoorlijke tijd geleden dat we het nationale parlement nog serieus konden nemen, zowel van de zijde van de regering in Vak K als van de zijde van de lammetjesweide der Tweede Kamer. Er is eigenlijk maar één sector die we nog minder serieus kunnen nemen, en dat is de vaderlandse cultuursector. Die is van Watt naar Half Watt zo, Snip, Snap als een race-eend door een caviadoolhof van breed volksvermaak via One Man Show tot meurende lijkwade gereduceerd, waar soms met post mortem gemurmel nog wel eens een dramatische klacht over MeToo-bepoteling uit opstijgt maar die verder radelozer, redelozer en reddelozer over 's lands grijze wateren dobbert dan een vlot vol vluchtelingen over de Méditerranée, zo blauw, zo blauw. [Wie alle culturele klassiekers uit de vorige zin haalt, wint twee kaartjes voor de nieuwe show van Hadewych Minis.] Gelukkig is er nog het retorische wapen Martin Bosma, de laatste politieke satiricus die zich in de Nationale Vergaderzaal het lot van de cultuursector nog lijkt aan te trekken, en vreest voor de Stalinistische staalkaders die per subsidie worden opgelegd aan theaters, musea en overige locaties van leerzaam en ontspannen cultureel vertier. En u weet natuurlijk ook wie van de politiek polemist des vaderlands de schuld krijgt van al die ellende: "D66 staat vooraan om onze tradities kapot te maken." Waarvan SLOTAKTE.

Dat Pieter ziek is, maakt Renske alleen maar beter

En dan nu zoals u van ons gewend bent nog even een paar koffertjes tekst over de inhoud en de verdieping. Of beter gezegd, een stukje verdieping over het gebrek aan inhoud. In de afgelopen maanden zijn veel woorden gewisseld, gevallen en niet zelden met enige frustratie uitgeschreeuwd over de Rutte Doctrine: het gesloten Systeem van Staat waarin de Kamer keer op keer, op keer, niet alle informatie en openbaarheid krijgt waar zij recht op heeft. En dat leidt tot diepe schendingen van de rechtsstaat, zoals het toeslagenschandaal heeft aangetoond. Het zorgt er voor dat de burger geen inzage krijgt in aanleidingen, ontwikkelingen en kosten van heftige, ingrijpende lockdownsituaties. En het vertroebelt het zicht op de innige banden tussen pers en politiek, zoals de Kaag-docu van de VPRO aantoonde: de ene minister van D66 liet daarin zelfs haar collega-minister van de ChristenUnie willens en wetens liegen tegen de Kamer.

Vandaag was er een commissiedebat (terugkijklink) over het ongevraagde (!) advies van de Raad van State van 15 juni over de ministeriële verantwoordelijkheid van Mark en Zijn Mensen. "Want als een democratie haar kracht wil behouden, dan moet het kabinet aan het parlement en de samenleving kunnen uitleggen welke keuzes zijn gemaakt, hoe die zijn uitgevoerd, en ook wat níet is gelukt of wat de overheid níet kan leveren", luidden de plechtige woorden van de Raad van Staat, voor wie het dagelijks bestuur van ons land kennelijk ook allemaal té gecorrumpeerd wordt.

Sinds "Pieter Omtzigt: Functie Elders" lijkt er enigszins iets te kantelen. Zo is een Wob-verzoek over de voze vrijages van de VPRO met D'66 zonder enige terughoudendheid geopenbaard, oordeelde een rechter in een zaak die door Nieuwsuur was aangespannen dat Hugo de Jonge niet zo decadent met de bonnetjes van VWS mag omspringen en wil de Kamer nu dus alles weten. Het ministerie schijnt daarvoor 50 (!) nieuwe juristen te werven. Maar daarmee is er nog geen 'cultuuromslag' bereikt. Eén aan GeenStijl mailende witte raaf maakt nog geen Wobzomer, één rechtsgang van Nieuwsuur kweekt nog geen pluriformiteit en één klinkend advies uit de kartelkathedraal maakt nog geen einde aan de Rutte Doctrine van doofpotten en onderste stenen: in januari van 2020 trokken diverse hoogleraren staatsrecht al aan die bel maar dat werd door niemand gehoord, een maand later werd de motie-Omtzigt om Artikel 68 Gw - de informatieplicht aan de Kamer - te herstellen met 150 tegen 0 aangenomen, maar nooit uitgevoerd.

Dus nu zouden we ineens in een cultuuromslag moeten geloven? Het woord valt vaker dan de daad, zoals de heer Bisschop van de SGP opmerkte. De Kamer wordt nog steeds als hindermacht gezien, zoals Renske Leijten onlangs nog betreurde. Ook vandaag ging ze er in de video hierboven fel in tegen demissionair D66-minister Ollongren, van de partij die een collega-minister liet liegen over bemoeienis met een "journalistieke" documentaire. En ook Martin Bosma (video onder) gelooft niet in nieuwe transparantie zolang Kamerleden als "dat mens" worden aangeduid door kabinetsleden. Maar minister Ollongren die zei dat ze "de eerste is om te erkennen" dat er toeslagschandalen kunnen ontstaan uit een gebrek aan openheid, dat is nog wel de grootste grap en het meest vege teken dat échte transparantie nog ver te zoeken is zolang de Kamer geen betere vuist maakt en de meeste media onder hetzelfde dekbed slapen als de macht. Maar goed. Wat weten wij nou helemaal, wij zijn ook maar een stel bloggers.

"Diversiteit is anti-blank racisme"

Het leek zo'n onschuldig niemendalletje te worden, het maandagmorgenweggooiertje "Cultuur en corona", met fopminister Van Engelshoven (D66). Maar dat was buiten Martin Bosma gerekend, die de afgelopen week hard hoofdschuddend het nieuws tot zich nam over het megalomane rapport over het nieuw te bouwen slavernijmuseum en de dirigentennamen op de cartouches van het Concertgebouw die allemaal "te wit" blijken te zijn. "Het lijkt wel of de kunstwereld veranderd is in een gekkenhuis", begint hij zijn tirade tegen het "woke virus" van de "linkse schedelmeters". Of we dan soms liever Ali B., Akwasi en PvdA cultuurpaus John Leerdam op de muur schilderen, wil hij van de minister weten. En weet zij wel dat in de Tweede Wereldoorlog ook de namen van Mahler, Rubinstein en Mendelssohn werden afgedekt omdat ze het verkeerde ras hadden? "Het is een oude Amsterdamse traditie dat iedereen braaf meewerkt aan het in kaart brengen van rassen van medewerkers", en dat past volgens Bosma "haarfijn in het naargeestige D66-wereldbeeld" van minister Van Engelshoven. "Diversiteit is anti-blank racisme", goed dat nog IEMAND in de Kamer de waanzin aan de kaak stelt.