Tony Ferguson, misschien wel de vreemdste UFC-atleet van allemaal, en daarmee een van onze favorieten. Al bijna 10 jaar en 12 wedstrijden ongeslagen. Al vier keer dwarsboomde het universum een gevecht met Conor-killer Khabib Nurmagomedov. Tony is het lijdend voorwerp van de Tony the kind of guy memes, darce choke-specialist, heeft de ongebruikelijkste trainingsmethoden, de scherpste ellebogen en onderarmen, de beste cardio, de vreemdste rolls, en staat altijd op als-ie gedropt wordt.

En dan nog zo'n ding. Zes maanden (!) na een zware knie-operatie, TKO'de hij Anthony Pettis in twee rondes, en hij heeft dat herstel in een onmogelijk tijdsbestek volledig op eigen inzicht gedaan, zonder fysiotherapeut.  "I have no words for that", was de reactie van de commentator toen dat werd verteld tijdens het begin van dat gevecht. En dan draagt-ie ook nog eens altijd een zonnebril, op doktersvoorschrift welteverstaan. Shades and blades, dat is Tony, en straks om 06:00 LIVE OP VERONICA neemt hij het op tegen Justin "The Highlight" Gaethje (highlights). Na de breek de gezichten van Tony's laatste zeven tegenstanders na afloop en de laatste embedded-aflevering.

Nu dachten we ome Niall inmiddels eigenlijk wel te kennen. In 2011 uitgehuwelijkt aan Ayaan, en twee hele dikke documentaire-reeksen over zijn boeken Civilisation en The Ascent of Money. Hoe het dan precies kan dat we dit geweldige zesluik uit 2006 genaamd The War of the World, gebaseerd op het z'n gelijknamige boek, al die tijd over het hoofd gezien hebben weten we niet, maar sowieso de schuld van Mark Zuckerburg. Een rode draad door deze wandeling door 1900 - 2000 is dat etniciteit en rassenhaat niet alleen bij de Duitsers een rol speelden, maar dat Stalin en Imperial Japan respectievelijk Oost-Europese niet-Russen en niet-Jappen als volstrekt minderwaardig zagen, en dat de Amerikanen hun Japanse vijand gaandeweg ook steeds meer begonnen te racismeren. Ook wijst hij er graag op dat er een bepaalde convergentie van methoden plaatsvond tussen de geallieerden en de As-mogendheden, zoals het moedwillig bombarderen van steden, dienstplicht, het omleggen van soldaten die zich overgeven, het dehumaniseren van de vijand, het vervlechten van private bedrijven met Pentagon-planners. Enfin, de 20e eeuw. Het was ons er eentje, Niall beschrijft het als de 100-jarige oorlog. En het is toch ook hallucinant eigenlijk. WO1, WO2, de Koude Oorlog die pas in 1989 eindigde, maar toen was Europa eigenlijk al begonnen met omvolken en nog geen 12 jaar later vlogen de CIA en Mossad de Twin Towers de grond in maar was Bin Laden tegelijkertijd toch ook een held omdat hij het ook was, of zo. Het voelt toch altijd alsof Europe héél even een kansje had de verlichting écht te consolideren. Dat na die compleet psychedelische ideologische centrifuge van de 20e eeuw, na talloze ongemarkeerde graven van eenzaam en veel te ver van huis gedoofde zielen, de beste ideeën behouden zouden blijven. Maar Europe trok de verkeerde lessen, en op de ritmiek van de geschiedenis gleed het gouden ei ons uit de handen. Een kitscherige hyperbool? Laten we het hopen, want de zon schijnt en dan is het toch ineens best wel een mooi continent. In ieder geval zouden we enige spaarzaamheid mogen betrachten als we onszelf een vredige cultuur, en hunnie een gewelddadige cultuur noemen. Millennials zijn in feite de eerste generatie van modern Europa die """vrede""" kent, tussen heel veel islamitische aanhalingstekens, inderdaad. Maar goed, zin in Duits bier nu, overige vier afleveringen na de breek. (Trouwens, voor geschiedenisliefhebbers is Dan Carlin's Hardcore History, en meer specifiek z'n serie over WO1, Blueprint for Armageddon, een absolute must.)

Was weer even slikken natuurlijk, Tony Ferguson (al 12 gevechten ongeslagen, highlights) vs ongeslagen Khabib Nurmagomedov, een gevecht dat sinds 2015 maar liefst vier keer eerder is gepland en geannuleerd, gaat ook deze vijfde keer niet door. Khabib kan/wil Rusland niet verlaten terwijl de wereld in lockdown ligt. Maar goed, Dana is van de oude stempel en zijn show gaat door zonder publiek, pandemie of niet. Khabib is vervangen door Justin Gaethje (highlights), who paints houses. Onverantwoord? Waarschijnlijk. In lijn met de mentaliteit waarmee je in 2001 voor $2 miljoen een volstrekt onrendabel 'bedrijf' koopt en het in 2016 voor $4,025 miljard verkoopt? Absoluut.

Als oplossing zegt hij dat er een privé-eiland is aangeschaft, waar de UFC van plan is gewoon week na week door te gaan. "This fight is gonna take place on april 18th (...). I've also secured an island, I've got an island. The infrastructure is being built right now. We're gonna do all our international fights on this island. The UFC will be back up and running. (...) We're getting back to our regular schedule." De locatie is in ieder geval nu nog geheim, en het lijkt zelfs alsof de locatie geheim gaat blijven, maar misschien begrijpen we het verkeerd. Gevraagd over transport antwoordt White "We're gonna get the fighters somewhere, and we're gonna bring them to this location. They won't know where they're headed to. There's definitely going to be some planes involved."

Ook niet onbelangrijk trouwens, de co-main op 18 april is onze favoriete vrouwelijke, en misschien zelfs wel überhaupt favoriete vechter Rose Namajunes, die ons hart stal met haar tweevoudige zege (1,2) over de tot hun eerste treffen ongeslagen Poolse Joanna Jedrzejczyk. Ze verloor vervolgens na een winnende wedstrijd per zeer ongelukkige en slordig verdedigde headslam KO van Jessica Andrade en verloor haar titel, maar die mag ze 18 april dus wreken.

Dan maar zelf! Het Intellectual Dark Web (verjaard concept maar dekt nog steeds de lading) begint een eigen liberal arts/humanities universiteit in Texas, een beetje het Amerika van Amerika. Eerste gedachte: wow nice, hopelijk vlak naast Elon Musks Texas Institute of Technology&Science met Lex Fridman als vertaler. Tweede gedachte: als het nou maar niet verzandt tot grijsgedraaid boomer anti-woke-clubje waar vooral Bari Weiss het woord voert en de input van de rest van de Board of Advisors zich beperkt tot hun foto op de website.

We hebben vooral goede hoop dat de zacht- en goedmoedige Jonathan Haidt en het saaie optimisme van Steven Pinker een té polemisch en ideologisch karakter zullen voorkomen, dat waarschijnlijk zou ontstaan met bijvoorbeeld enkel de iets meer reactionaire Sohrab Ahmari aan boord. Heerlijk ook dat een van de fijnste Twitteraars Rob Henderson mee doet.

Tot nu toe lijken de signalen in ieder geval gunstig, want alle onderstaande grote namen op de lijst tweeten zowaar enthousiast over hun  University of Austin - UATX - in aanbouw. Ze lijken dus in ieder geval te weten dat ze in het bestuur zitten en dat geeft de burger moed. Ook juichen we toe dat James Lindsay (ooit leuk, nu irritant) voorlopig niet formeel gelieerd is en dat ook Jordan Peterson aan z'n gezondheid denkt en dit project even aan anderen laat.

Maar goed, het plan is om de komende vier jaar aan de onderstaande onderwerpen te besteden, maar t.z.t. dus ook een MA Program in Technology, Engineering and Mathematics. Behouden vaart op eigen kompas, kompanen.

Vreemde toestanden gisteravond rondom het gewicht van Oliveira. Volgens de twee officiële weegschalen vóór het officiële weegmoment was hij precies op gewicht, maar tijdens het officiële weegmoment was hij 226 gram (!) te zwaar. Het gevecht mocht doorgaan, maar ondanks dat het een titelgevecht was, zou verdedigend kampioen Oliveira ook zijn titel in moeten leveren als hij zou winnen. Nou, hij won al in ronde 1. En hij had met 15 submissions al de meeste submissions in de UFC, en nu zijn het er 16. Een loepzuivere rear naked choke, waar hij voor koos nadat z'n back triangle niet helemaal uitpakte. Een hoog-technische masterclass, alweer. Onderstaand de slowmotion. Hij werd zelf ook goed geraakt en ging zelfs een keer neer, maar wat verwacht je tegen niemand minder dan Justin Gaethje, die in feite Tony Fergusons carrière beëindigde - zoals Khabib hier zei - per TKO na een marteling van 5 rondes.

En over publiekslieveling Tony Ferguson gesproken. Die is nog steeds publiekslieveling, maar het is wel voorbij. Dit was z'n vierde verlies op rij en hij ging, zoals te zien na de breek, voor het eerst in zijn gehele MMA-carrière van 33 gevechten KO tegen geweldenaar Michael Chandler. We gaan je missen Tone.

Kijk, dit gun je Nate (37) tijdens z'n laatste UFC-gevecht. Oorspronkelijk zou dat gevecht dus eigenlijk een doodsvonnis tegen ongeslagen Tsjetsjeense weerwolf Khamzat Chimaev (highlights) zijn. Maar Khamzat haalde z'n gewicht niet, dus er werd wat heen en weer geschoven op het rooster en toen stond daar ineens TONY FERGUSON (38), een van de raarste en leukste vogels van zijn UFC-generatie. Maar hoezeer we Tony ook een overwinning gunden na reeds vier verliezen op rij, is het toch ook wel echt fantastisch dat Nate zijn laatste UFC-gevecht wint, en niet op punten, maar gewoon per trademark BJJ submission: guillotine vanuit full guard.

Hun eerste treffen ziet u in z'n geheel hier en eindigde met een TKO voor Poirier in ronde 4. Ditmaal verliep het anders en scoorde Gaethje een loepzuivere headkick KO in ronde 2, en dat is best knap voor iemand die om heel veel bekend staat behalve headkicks. En dan ook nog eens onmiddellijk gevolgd door een evenzo feilloze backflip vanaf de kooi.

Maar het publiek was niet alleen de grote winnaar, het was ook de grote verliezer. Want veteraan en publiekslieveling Tony Ferguson (39), een soort moordkuiken uit een leuke hel, legde het voor een zesde maal op rij af tegen z'n tegenstander. Ditmaal out cold na een zeer kundig ingezette arm triangle choke door Bobby Green - video na de breek. Rouwgetuigenissen hier.

Gaethje's volgende doel is de lichtgewicht title, die op dit moment onder in beheer is van Islam Makhachev, al vinden we eigenlijk nog steeds dat Volkanovski de eigenlijke titelhouder is, maar ons wordt nooit iets gevraagd. Meer beeld na de breek!