En All the Kaag's men ook
Een vorm van oude bestuurscultuur is plausible deniability; de plausibele ontkenning. De term raakte in zwang onder het presidentschap van John F. Kennedy. De CIA was toen als een wilde bezig met illegale operaties over de hele wereld en het zou verdomd vervelend zijn, dat als die ontdekt werden, er een link met de president zou opduiken. Dus Kennedy werd formeel niet ingelicht (lees: op herleidbare papieren documenten) zodat hij betrokkenheid geloofwaardig zou kunnen ontkennen; de bedoeling was dat elk spoor naar het Witte Huis onvindbaar zou zijn. Dus dat ging allemaal mondeling. Eén van zijn latere opvolgers Richard Nixon probeerde dat ook maar dat liep niet best af omdat hij al die gesprekken opnam. Wat ons brengt op D66-leidster Sigrid Kaag.
Zaterdag werd bekend dat 1. de vertrouwelijke bijlage van het onderzoek naar overschrijdend gedrag van partijprominent Frans van Drimmelen iets anders concludeert dan het openbare rapport en 2. dat dit geheime rapport in de doofpot is verdwenen. Later op de dag volgde een verklaring van de partij waarin gesteld werd dat het partijbestuur niet verantwoordelijk was voor de doofpot, dat was op verzoek van 'betrokkenen'. En belangrijker: "Onze partijleider Sigrid Kaag had en heeft geen inzage in de vertrouwelijke bijlage bij het BING-rapport." Ergo: Kaag wist van niets, klinkt plausibel nietwaar.
Maar hoe geloofwaardig is dat?
Eind februari vorig jaar kwam het openbare gedeelte van het rapport over Van Drimmelen naar buiten. Dat pleitte Van Drimmelen een soort van vrij. Kaag nam er genoegen mee: "Uit het rapport blijkt voor mij nergens dat in onze vereniging sprake is van een structureel onveilige omgeving." Maar Kaag wist dat er een vertrouwelijke bijlage stond aan te komen, dat stond letterlijk in het rapport.
All the Kaag's men
Woensdag 17 maart 2021 waren de Tweede Kamerverkiezingen. Laat het nou net die dag zijn - kort voor het sluiten van de stembussen - dat het vertrouwelijke gedeelte van het rapport naar het partijbestuur en de 'betrokkenen' (lees Van Drimmelen en zijn slachtoffer) zijn gestuurd. "Toeval? Toeval? Onze hond, thuis, die kreeg ‘n toeval!", schreef de Rotterdamse dichter Jules Deelder al.
Want het kan niet anders of er moet binnen het campagneteam van Kaag - aangevoerd door Sjoerd 'Hallo, daar zijn we weer' Sjoerdsma - in die weken tussen het uitkomen van het rapport en verkiezingsdag gesproken zijn over de nog te verschijnen geheime bijlage, wat daar in zou kunnen staan en welke invloed de conclusies bij een eventueel lek op de campagne van Kaag zouden kunnen hebben. All the Kaag's men laten namelijk niets aan het toeval over (en schromen net zoals de mannen van Nixon niet vieze trucjes uit te halen).
Maar is er een paper trail? Nee dus. Ergo: Kaag wist van niets, klinkt wederom plausibel nietwaar.
Valt er dan werkelijk niets op Sigrid Kaag te plakken?
Uit het onderzoek van de Volkskrant blijkt dat het slachtoffer van Van Drimmelen driemaal contact heeft gehad/gezocht met de D66-leidster. Kaags woordvoerder bevestigt aan de krant dat ze in december 2020 telefonisch met de vrouw heeft gesproken. Maar over het laatste contactmoment in april 2021, dus nádat de conclusies uit het vertrouwelijk rapport bekend waren, wil ze niks zeggen. Het slachtoffer heeft Kaag toen ‘geattendeerd’ op de conclusie dat er wel degelijk grensoverschrijdend gedrag heeft plaatsgevonden maar is toen door ‘Kaag naar de advocaat van D66 verwezen’.
Kaag was dus sinds april 2021 op de hoogte van de vernietigende conclusies van het geheime rapport. Toch heeft ze zich er nooit meer over uitgelaten. Onderwijl dit voorjaar wel allerhande empowering tweets voor vrouwen en meisjes afscheidend.
Feiten zijn dat Kaag tijdens de campagne heeft gezegd dat het onderzoek geen belastende feiten opleverde, wist ze van het bestaan van een vertrouwelijke bijlage die anders oordeelde en liet ze zich daarna uit over het belang van vrouwenrechten. Maar dat is geen smoking gun.
Het zegt wel veel over Sigrid Kaag en haar nieuw leiderschap. Maar dikke kans dat het D66-congres in juli haar daar mee laat wegkomen. Want plausible deniability.
