achtergrond

Geenstijl

Dennis Honing - De hiphop-subcultuur

Iedereen heeft gezien wat voor tyfusbende het is in Zaandam. Agenten worden geminacht, de auto van PowNews krijgt een chocolade coating, "Dood aan alle Hollanders", Fietsen moesten het zonder bestuurders stellen - hetgeen ook een beetje symbool staat voor de Zaanse gemeente - en een alleraardigst politiekmeisje met sexy septum word geïntimideerd & bedreigd. En het komt allemaal door Ismail. Wat is dat jong lelijk zeg. Hij valt het best te omschrijven als een heroïnejunk tijdens de vrije val voordat de parachute openvouwt. Kijk, de aanslag op de Twin Towers was best een dingetje, maar het zien van zo'n harses doet me toch echt twijfelen aan het bestaan van een barmhartige God. Dit soort knapen zijn nog lager dan slaven. Want terwijl de slaaf reëel gevangen is en van binnen de vrijheid verlangt, hopen deze jongens in de vrijheid die ze hebben op agenten die ze aandacht geven, en hopen ze op arrestaties die ze status geven. Ze hebben in dit land alle vrijheid om wat van hun leven te maken en vriend en vijand een poepie te laten ruiken, maar veel liever maken ze van zichzelf het slachtoffer in de soap die ze niet alleen zelf regisseren, maar ook nog zelf filmen. Het komt natuurlijk niet allemaal door Ismail Ilgun. Het fenomeen van jezelf - als doorgaans allochtone jongeman - te profileren als een 'outlaw' in je 'hood' die schijt heeft aan alles, inclusief iedereen, is al meer dan vijftien jaar gaande. Het zijn de zilte vruchten van de 'hiphop-subcultuur'. We weten: in Amerika is hiphop begonnen als lyrische kunstvorm waarbij negroïde jongeren uit de onderklasse hun niet altijd even rooskleurige omstandigheden omschreven. Toen hiphop steeds populairder werd, sloeg uiteindelijk ook de commercie toe. Rappers als 50Cent en The Game verkochten massaal klassieke thema's als seks drugs en geweld aan een snel groeiend publiek dat zich bovendien over de wereld uitstrekte. Het specifieke genre binnen de hiphop dat veelvuldig verhaalt over criminaliteit werd bekend als 'gangsterrap'. Ook Nederland zou in de ban komen van deze hiphop. Wie heeft er niet gehoord van Osdorp Posse of Extince? Maar na die liefelijke start van de zoveelste door ons Nederlanders zo slaafs geïmporteerde Amerikaanse hype, brak met de rapgroepen als DHC en THC ook in Nederland de periode aan van "echte" gangsterrap. Een nummer als 180cc is al dik tien jaar oud. Het maakt de politie belachelijk en omschrijft criminele activiteiten. Het nummer 'Klik klak' (embed bovenaan) verhaalt zonder blikken of blozen over het plegen van overvallen, alsof het gaat om een 9-tot-5'je. Enkele jaren later zou het Woenselse 3voor12-talent Kempi openlijk rappen over coke verkopen als ware het tomaten op de markt. In dit nummer rapt hij dat je een 'bitch' drugs moet laten vervoeren en dat ze blij zal zijn dit soort klusjes op te knappen zolang je haar maar zoet houdt met cadeautjes:
Op 01m52s van dit nummer van Para Mocro ('gekke Marokkaan') zien we het netnummer van Delft, gemaakt van cocaïne. Op 00m32s van hetzelfde nummer heeft hij een AK-47 in zijn handen. Rapper Flex laat hier op 02m02s zien dat 'baas boven baas' ook voor de wereld van de vuurwapens geldt. Tot slot kon rapper Boef natuurlijk niet achterblijven, te zien op 03m14s. Jongeren kijken massaal naar deze rotzooi op YouTube, terwijl de ouders aan de lippen van de achterhaalde tv hangen. De uitkomst van deze subcultuur is merkbaar in alle grote en middelgrote steden, niet alleen in het Zaandam dat nu dan toevallig in het nieuws is.
Publieke Oproep om te stelen Dan is er BNN 101Barz. Een dieptepunt van de vaderlandse naïviteit. Een podium van de belasting gestookte publieke omroep alwaar geregeld rappers onbeschaamd hun criminaliteit komen bezingen. Alles onder het mom van creatieve uiting. Een bizar voorbeeld is rapper Rambo die bij dat 101Barz letterlijk zegt dat je in Nederland moet stelen, want het is een rijk land. Te horen vanaf 00m51s. Waar zijn wij in dit land tot gezonken, dat we gelden afdragen zodat een Turk uit het Kleptomaanse Rijk een podium krijgt om op te roepen om te stelen in dit land? Dit is een diepe donkere afgrond, in het moeras van autochtoon wensdenken, paternalisme en het daar uit voort vloeiende projecteren van artistieke expressie op een grote groep ongegeneerde allochtone criminelen in dit land. Slechte smoesmoeders En de allochtone artiestelingen zijn ontegensprekelijk de kinderen van de collectieve autochtone smoesmoeder. Iedereen kent ze wel, zo'n moeder, die als het kind met speelgoed op het laminaat ramt, zegt dat het kind honger heeft. En als het kind door het huis heen krijst, zegt dat het kind moe is. Soms zie je zelfs die kinderen witheet worden, omdat de smoesmoeder zijn drammerige zoektocht naar aandacht vertaalt aan de kring visite op een verjaardag met "hij is moe." In Nederland hebben we dus last van die collectieve smoesmoeder. De criminele allochtonen en hun hiphop-subcultuur zijn namelijk gevormd door die opvoeding. Ze verklaren in hun raps dezelfde excuses die ze al die keren van hun smoesmoeder gehoord hebben. Als ze inbreken, hadden ze honger. Als ze vernielen, waren ze moe. Als ze mensen van hun fiets trekken, waren ze toe aan een middagje speeltuin. Dit besmoesmoederen zou in ons land bizar letterlijk tot uiting komen, toen tientallen achterstandswijken vol jong allochtoon tuig voorzien werden van peperdure Cruyff Courts. Als je zo'n veldje met kunstgras en geverfd metaal passeert weet je het al gelijk: dit moet de kutste wijk van de stad zijn. Dit besmoesmoederen maakt niet alleen van de allochtone jeugd in de wijk een stel kleuters, maar het maakt ook van blank-links een groep 'ouders'. En daar moeten we vanaf. Ismail Ilgun is mijn gelijke. Hij is een mens en een Nederlander. Ismail Ilgun heeft schulden, intimideert een politica en filmt jongens die roepen dat de kaaskoppen dood moeten. Maar ik ben niet zijn vader, en hij is niet mijn zoon. Hij is mijn broeder. En ik wil dat hij de lange lat krijgt van een agent, zodat hij stopt met politici en burgers lastig vallen. Want die politici en burgers zijn eveneens mijn broeders. En in dit land hebben we als burgers de agenten de bevoegdheid toevertrouwd om Abel tegen Kain te beschermen. Maar we blijven die broers. Elke Nederlander die steelt en dreigt, is een verloren broer waar ik om rouw. Allochtone jongeren zijn geen Ikea-borden die, als er eentje een barst vertoont, teruggebracht kunnen worden naar de winkel van herkomst, en dat we dan ons geld terugkrijgen. Niet weglopen voor problemen. Maar elke bestolen of bedreigde Nederlander is een bestolen of bedreigde broer. Sta voor hun veiligheid. Niet weglopen voor problemen. Beroerde buurtvaders De oplossing voor dit probleem moet van nationaal formaat zijn. Marokkaanse buurtvaders zijn een schande, omdat ze impliceren dat de overheid genoegen neemt met het gegeven dat Marokkanen zich blijkbaar alleen door Marokkanen laten aanspreken. Tegelijkertijd is het natuurlijk ronduit absurd dat diezelfde Marokkaanse vaders, die hun kinderen thuis niet konden opvoeden tot mensen die zich buiten gedragen, van de gemeente een hesje aan mogen trekken om diezelfde jongens dan op een pleintje aan te gaan spreken. Waar hun relatieve succes op neer komt is dat het binnen de Marokkaanse cultuur een schande is om een grote bek te hebben tegen een oudere mede-Marokkaan, terwijl die culturele schande dus wegvalt op het moment dat er een Hollandse agent wordt uitgescholden. Het is werkelijk waar te triest voor woorden. We zijn zo diep gezonken dat we onze eigen wijken proberen te koloniseren met allemaal vazalstaten en tussenpersonen. De gemeente heeft dus steeds 'soortgenoten' nodig van de problematische groepen allochtonen om ze in het gareel te krijgen, maar wie kan ons verzekeren dat deze jongerenwerkers geen slagers zijn die hun eigen vlees keuren, aangezien de gemeente deze slagers überhaupt aan moest trekken omdat ze zelf het wild niet meer konden vangen? Ze konden de allochtone jeugdgroepen niet meer bereiken - en dit was hun antwoord. Alles wordt uit de kast getrokken. Marokkaanse vaders, Marokkaanse jongerenwerkers en zelfs een Marokkaanse diplomaat. De smoesmoeder heeft hard gefaald. Links Nederland sist naar opkomend rechts, terwijl ze toch echt zelf de wijken lieten glippen die ze nu met holle methodes proberen terug te veroveren op de hordes probleemjongeren. Een meelijwekkend tafereel, als een junk die het goud van zijn moeder verkoopt voor een shot. De oplossing voor dit probleem moet van nationaal formaat zijn. Omdat we godverdomme een natie zijn.

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.