12 mei. Dag van de verpleging
Dit is voor alle chronisch ongezonden die niet bij hun eigen tenen kunnen. Zeurzieken die niet kunnen lopen, maar prima kunnen klagen. Hullie met een lekkende stoma. Zij die gewassen moeten worden. Die dankzij een falende maag/darm/anus de shit op de muren smeren. Die gekke kerel die altijd fecaal braakt net op het moment dat de zuster weg is. Dit is voor diabetici die door amputaties niet bij hun eigen medicijnen kunnen. De alcohol abuses met hun dikke gele kop. Dit is voor de duizend sportkneuzen die ieder weekend hun been breken. Voor de agressieve tokkies en/of biculturelen en uiteraard de ruggengraatloze ziekenhuisdirecties. Dit is voor alle omhooggevallen dokters, de House-hufters en overige academische blunderaars. Dit is voor zorginstellingen die hun mensen dwingen maximaal 10 minuten aan opa & oma te besteden. Voor 1400 bruto per maand. Met onregelmatige diensten. Onbetaald overwerk. Chronisch personeelstekort. Geen tijd. Maximale werkdruk. Duizend papieren invullen. Vandaag is het de Dag van de Verpleging. Het meisje (want dat durven boys zelden) dat zonder gemor een katheter in je slurf ramt of een spateltje poep afneemt. Alle dikbetaalde managers die vandaag op een congres staan met een glas wijn in hun poten veel plezier. Dat geldt natuurlijk niet voor het verplegend personeel, die zijn namelijk gewoon nog aan het werk.