De inktzwarte kant van Maxime Verhagen

Gisteren gaf de Humanistische Omroep (Human) middels een persbericht een voorproefje van de driedelige documentaireserie Het proces Wilders die maandagavond van start gaat. Maxime Verhagen zou voor de verschijning van Geert Wilders film Fitna hebben voorgesteld de AIVD op de PVVer te zetten. Daarnaast stelde hij ook voor Wilders beveiligers, de breedgeschouderde DKDBers, de inhoud van de film te laten achterhalen.
Dit kwam hem in het kabinet op tegenstand te staan. Toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Guusje ter Horst (PvdA) zegt in het programma dat ze heeft geweigerd: Ik heb meteen gezegd: dat gaan we niet doen. Ik zet niet de AIVD in op de handel en wandel van Tweede-Kamerleden. Ook heeft Verhagen toenmalig Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding Tjibbe Joustra gevraagd Wilders beveiligers wat speurwerk te laten doen. Ook hij weigerde aan dit verzoek te voldoen. Twee anonieme ministers uit dat kabinet ondersteunen deze lezing.
Laat het even op u inwerken. De vice-premier wil dat de AIVD onderzoek doet naar een verkozen volksvertegenwoordiger. De verantwoordelijk minister weigert en Verhagen besluit direct naar Joustra te gaan om te vragen of hij van Wilders bodyguards speurneuzen wil maken. DKDBers zetten dagelijks hun leven op het spel om Wilders te beveiligen. De bedreigde politicus bespioneren behoort niet tot hun taak, hun dit verzoeken is bijkans immoreel.
Maxime Verhagen is een keiharde en gewiekste politicus, een PvdAer noemde hem ooit een rat. Nu blijkt hij dus ook nog een inktzwarte ondemocratische kant te hebben. De AIVD op Kamerleden zetten, DKDBers laten spioneren. Het heeft weinig gescheeld. Is Maxime Verhagen een uitzondering of had Fortuyn misschien toch gelijk? Werkte de politiek ook al zo in 2001, is het altijd zo geweest?