achtergrond

Geenstijl

HOERA vuurwerkverkoop begonnen

Geniet er maar van nu het nog mag en kan

Nu we wat ouder zijn kan het ons eerlijk gezegd verrotten of ze dat vuurwerk wel of niet verbieden. Maar hoe mooi was dat vroeger he. Kreeg je zo'n foldertje van de fietsenboer of de lokale ijzerhandel met zo'n bestellijst. Nou, en dan ging je. Spaarvarken op de kop, pen erbij en rekenen en schrijven maar. Je guldens of je euro's over de balk flikkeren aan kneuzenvuurwerk, om op oudjaarsdag met je vrienden naar het park te sjezen en flink de bink uit te hangen voor de meiden. Sowieso een slof astronauten natuurlijk (je legde die pakjes van tien in een rondje, brak het kruit van een astronaut open en dan kreeg je een tienklapper). Natuurlijk ook een slof babypijlen. Die hoefden niet in een fles, je wachtte tot het lontje bijna was opgebrand en dan slingerde je 'm omhoog, zoals een mof een Stielhandgranate 24. Of je brak het steeltje af, riep heel hard 'VOETZOEKER', en dan moest iedereen rennen voor z'n leven. Grondtollen natuurlijk, als zo'n ding eenmaal zoemde ging je ermee voetballen. En van het geld dat over was kocht je een klein pakketje met wat potten en pijlen, al was siervuurwerk eigenlijk voor de vaders. Je deed niet aan siervuurwerk. Een paar jaar later kreeg je van iemand op de voetbal plots een slof strijkers. Dat was lijp man, die dingen stak je aan met een luciferdoosje. En later op de middelbare school kwamen ze: de nitraten, de knalpatronen en die achterlijke Cobra's. Toen verloor vuurwerk definitief z'n onschuld. We gingen potjes bier drinken, of carbid schieten bij de buurman, en nu is het vooral zonde van het geld. Maar mooi was het wel he. Veel plezier lui.

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.