Eric Zemmour is razend populair in Frankrijk vanwege zijn boek ‘Suicide de la France’. Hierin beklaagt hij zich over de verkeerde Franse aanpak t.a.v. migranten en voornamelijk de moslims. Hij betoogt dat het Christendom plaats maakt in Frankrijk voor de islam en dat betreurt hij. Zemmour kan hierbij rekenen op een grote aanhang en is dan ook een graag geziene gast bij media en diverse officiële bijeenkomsten. Eric Zemmour is Joods-Algerijns. En de Pavlov-reacties van moslims, ook in Nederland, zijn niet moeilijk te raden. De Volkskrant publiceerde gisteren een opiniestuk van de hand van Halim El Madkouri, arabist, islamoloog, moslimradicaliseringexpert en fraudeverdachte. Kennelijk onbedoeld en ongewild verschaft El Madkouri ondersteuning aan het betoog van Zemmour. Uit het betoog van El Madkouri valt op te maken dat Jihadisme een bredere basis heeft bij moslims onder de ‘ware gelovigen’ dan tot op heden werd aangenomen. En Halim legt uit dat, of het nu yezidi’s, christenen of kritische moslims zijn, zij voor de jihadisten allemaal aanhangers van taghot zijn, oftewel van alles wat in hun ogen indruist tegen de alomvattende wil van Allah die één en enig is. De ‘ware gelovige’ dient volgens El Madkouri (gewapend) ten strijde te trekken om de allesoverheersende wil van Allah te doen gelden. “De enige ‘dialoog’”, aldus Halim, “die deze ideologie accepteert is de bekeringsdialoog: ongelovigen, als het joden of christenen zijn, betalen belasting of worden onthoofd.” Smaakt de koffie nog steeds lekker geachte GS-lezer?

Het kabinet wil het doorwerken na de AOW-leeftijd regelen. De minsterraad besprak vrijdag het voorstel hierover van minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken. Er zijn op dit moment 3 miljoen AOW-gerechtigden. Nu pas? Dacht ik toen ik dit initiatief vernam. Ruim twintig jaar geleden, in 1993 om precies te zijn, toen ik promoveerde aan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG), wijdde ik stelling nummer 13 hieraan: “Voor pensionering dienen criteria als energie, inzet, competentie en motivatie de leeftijd te vervangen”. NRC handelsblad nam deze stelling op in hun rubriek ‘De stelling van de dag’. Ik dichtte blijkbaar teveel invloed toe aan het blad. Mijn inspiratie voor de stelling was de persoon van de befaamde methodoloog prof. A.D. De Groot, auteur van het boek ‘Methodologie’, hét handboek toen voor onderzoekers in de sociale wetenschappen. Ik had overleg met mijn promotor, die op zijn beurt bij De Groot promoveerde, toen deze laatste de kamer binnenkwam. Hij was boven de tachtig en wilde wel door met werken aan de universiteit, maar dat mocht niet. Dat vond ik jammer, maar ook een groot gemis voor velen in de academie. De vakbonden zien evenwel niets in de plannen. Zij vrezen concurrentie op de arbeidsmarkt voor de zeshonderdduizend werklozen. Daar kan ik inkomen vanuit het vakbondswerk bezien. Wat ik echter vreemd vind is de reactie van Maurice Limmen, voorzitter van de christelijke vakbond CNV. “Welk probleem wordt hier opgelost?”, vroeg hij. Het onbenut laten van veel opgebouwde kennis, kunde en ervaring, zou ik zeggen. Je kunt wel de belangen van je achterban vertolken, niets mis mee. Maar ondergraaf je eigen standpunt niet met de verkeerde vraag.

Nog een promotieonderzoek over de zielige tweede generatie Turkse en Marokkaanse jongeren. Er zijn langzamerhand meer onderzoeken, rapporten, nota’s en notities over migranten en hun (klein)kinderen, dan er allochtonen zijn. En wordt het beter met de onderzochte doelgroepen? Geenszins. Het tegendeel is waar. Cijfers over werkloosheid, drop-outs en criminaliteit die alsmaar erger worden. Marieke Slootman heeft onderzoek gedaan naar de etnische identificatie van hoogopgeleide tweede generatie Turkse en Marokkaanse Nederlanders, waarop zij deze maand promoveert. Los nog van het onderzoek zelf, Janny Groen van de Volkskrant vond in het werk van Slootman aanwijzingen dat goed opgeleide allochtone jongeren zich slachtoffer voelen van de benepen hokjesgeest. Zoals volgens Groen de verstoten PvdA-Kamerleden Kuzu en Özutuk zich voelden. De vragen van Groen aan Slootman waren suggestief. “Voelen ze zich gediscrimineerd, en uitgesloten?” Tweede vraag: “Gefrustreerd keren zij Nederland de rug toe en klampen zij zich vast aan Marokkaanse of Turkse lange armen?” Promovenda Slootman trachtte de vooringenomen suggesties van journaliste Janny Groen te nuanceren. Tevergeefs. Die arme ziel. Op de eerste vraag antwoorde Slootman: “De mensen benoemen het niet als discriminatie of uitsluiting. Ik zie frustratie.” Ook op de tweede vraag riep Slootman niet ‘wat een onzin!’ Ze stelde evenwel: “Het zich identificeren als Turk/Marokkaan hoeft niet samen te gaan met het grijpen van de lange arm.” Ongeacht wat de antwoorden waren, de journaliste heeft haar eigen overtuiging hoe het zit. Mevrouw Groen vindt dat de hoogopgeleide Turkse en Marokkaanse jongeren pijnlijk worden geraakt ‘doordat hun etniciteit wordt benadrukt’. En dat is natuurlijk niet goed, volgens Groen. Wat vreemd. Juist uit zo’n stellingname klinkt hun etniciteit negatief en dientengevolge ook hun zelfbeeld met alle gevolgen van dien. Ziehier de nare gevolgen van de krampachtige neiging om alsmaar politiek correct te willen klinken.

Gelijk krijgen is leuk. Gelijk krijgen van een professor is nog leuker. Gelijk krijgen van een professor over uitvretende soepsiedieclubjes is überleuk. En dat die prof dan ook nog van de doorgaans zo fatsoenlijke, redelijke en beslist multiculturele UvA is, dat is de kers op de leuktaart. "Een aantal goedgebekte graaiers (hallo!), met name van Marokkaanse (hee hoi!) afkomst, heeft een zwakke plek bij onze met overheidsgeld gooiende sinterklazen ontdekt en vakkundig weten uit te buiten." Nee dat is niet onze nieuwe Sollicitant, dit is een citaat van professor Pinto die eventjes aan het benoemen is geslagen. Doet hij al jaren, maar hij heeft er net weer een vers boek over uitgebracht. Anyway. Kappen met de fietslessen. Stop de cursussen Oud-Koedijks worstendraaien voor moslimvrouwen. Gescheiden zwemlessen zijn een gotspe. Handenweigeren moet uitgebannen worden. Toegeven aan waanzin als tweetaligheid en religie is de maatschappij kapotmaken. Gewoon van immigranten eisen dat ze werken, de taal spreken en zich voegen naar de hier geldende wetten en omgangsvormen. Niet integreren, maar participeren en daarmee basta. Integratie zoals lieve naïeve maakbaarheidsdenkers dat graag zien bestaat niet. Ies koeltoer, niet-westerse immigranten begrijpen zo'n goedwillende solidaire geitenwollenaanpak helemaal niet. LOLquote van prof P: "Voor die mensen geldt een heel andere hiërarchie van behoeften." Die willen gewoon zo veel mogelijk neven en zussen aan een baantje helpen in een of ander integratieproject van gratis geld. De kansloze belangengroepjes en emancipatieclubs die zich volvreten aan subsidies kunnen dus opgeheven worden. Hoort u het eens van een ander. Toch nog onverwacht maar na een lang ziekbed is dan eindelijk overleden: Het Integratiebeleid. Geen bloemen, geen toespraken.

Omdat Lodewijk Asscher (PvdA) de ONTLUISTERENDE integratieproblemen van Amsterdam denkt te kunnen gaan redden met "het aanpakken van de taalachterstand" (bij allochtonen), verdwijnt Amsterdam nog verder in de poep. Vinden niet alleen wij maar vooral ook David Pinto, (lolquote) directeur van het Inter-Cultureel Instituut, tevens hoogleraar, kind van Marokkaanse berber-ouders. In het beste opinie-artikel ooit somt hij even op waarom de faalideologie van de PvdA totaal failliet is en wat de werkelijke integratieproblemen zijn in dit land. De taalachterstand is namelijk niet het grootste probleem. Relmocro's in Amsterdam-West spreken allemaal duidelijk Nederlands ("kankerhoer!") en hun accent doet niet onder voor dat van een Limbuchel, Frysk of Rotterdammert. Scholing dan? Gaat prima: de helft van het hoger onderwijs bestaat inmiddels uit allochtone studenten. Hoezo moeten onderwijs en taalachterstand dan weer opnieuw worden aangepakt? Kennelijk ligt daar de oplossing van het probleem niet. Zeg het ze David Pinto: "Het moderne en beschaafde Nederland eist: gelijke bejegening en behandeling van man en vrouw, respect voor homoseksuelen, positief omgaan met kritiek, ook in teamverband, vertrouwen schenken, ook aan mensen van de 'out-groep', niet discrimineren, ook Joden niet, vrijheid van meningsuiting, ook over religie, scheiding van kerk en staat volledig accepteren, emotiebeheersing, accepeteren dat empathie geen teken van zwakte is maar juist van kracht, anti-autoritair gedrag accepteren en toepassen, leren en accepteren dat humor en typisch Nederlands 'geinen en jennen' geen racisme is." BAM! Nou alleen nog even uit de politiek correcte kramp schieten die dit land al weer veel te lang gijzelt en we zijn klaar met de eeuwige integratieproblematiek. Helder, duidelijk, simpel. Auf wiedersehen verheffingsidealen met je achterhoedegevechten. Het is tijd voor realisme.

Kinders! Allemaal aanschuiven en opletten, wie lief is mag op schoot bij Prof. P. We gaan weer bladvoordemondloos duiden en benoemen met Professor David Pinto. (Vorige column hier.) De schrik van policor Nederland en de gesel van Grachtengordelmores. Dus, zet allemaal even je zoetste luistergezichtje op, hoofdje schuin en aandachtig knikken. Als je iets wil zeggen mag dat zodra mijnheer Pinto uitgepraat is dus onthoud je vraag of opmerking. Luister in de discussie ook naar elkáár en bedenk goed: stemverheffing maakt je punt niet sterker. Helder? Mooi. Dan nu: Feiten en Fictie. Natuurlijk is iedere gesneuvelde in de Gaza-oorlog één teveel. Aan beide zijden. Natuurlijk is vrede te verkiezen boven over en weer elkaar beschieten en bombarderen. En waarom gebeurt dat dan niet? Een kardinale factor die hierbij een rol speelt is het vasthouden en koesteren van fictie, ingenomen en ingesleten beelden krampachtig vasthouden en die plaatsen boven en buiten de feiten.

Prof. David Pinto in de mail. Met een epistel over dat het allemaal welles/nietes met de islam te maken heeft. En of wij dat willen plaatsen. De vorige bijdragen van 'Schrik van Links' Pinto werden primadeluxe ontvangen, dus ja graag. Foto Boven (klik voor groot): Verkeersinfarct Moskou, 4 oktober 2014, © EPA/MAXIM SHIPENKOV De opmars en gruweldaden van IS dat zich beroept op de islam, wakkert de vraag aan 'wat is zuivere islam?'. Moslims zelf en velen met hen worstelen met deze vraag. Velen baseren zich op het islamitisch geloof en zijn intussen te omvangrijk om hen als uitzondering en randgroepering te beschouwen. Zo’n verschijnsel als Hamas, IS, Boko Haram, Hezbollah en anderen, met zulke mensonterende praktijken, ook jegens hun eigen moslimbroeders, komt niet voor in de 21ste eeuw bij Christenen, Joden, Hindoestanen of boeddhisten.

In een open brief kreeg afgetreden minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans vrijdag forse kritiek van oud-premier Dries van Agt. In de kwestie Israël en de Palestijnen moest Timmermans volgens Van Agt optreden tegen Israël als tegen Rusland nadat het De Krim had geannexeerd. Als Dolle Dries nog normaal en bij zinnen was, had hij zelf de absurditeit van zijn vergelijking kunnen inzien. De Krim behoorde tot een soevereine staat, Oekraïne. De staat Israël is uitgeroepen op een moment en plaats conform besluit van de Verenigde Naties na democratische stemming. Niet het lot van de Palestijnen drijft Van Agt, maar zijn Jodenhaat. Dat hij premier is geweest, heeft Van Agt niet geholpen het niveau te overstijgen van andere antisemieten als Harry van Bommel, Harry de Winter, Hans van den Broek en Gretta Duisenberg. Zielig.

In Het Parool zaterdag sprak PvdA-voorzitter Hans Spekman over zijn wil om het vertrouwen van de kiezer terug te winnen. Een illusie. Veel kiezers stemden in 2012 op de PvdA, omdat ze Rutte niet wilden. Samsom vormde echter snel een coalitie met de VVD. De PvdA-kiezers zijn gewoonweg belazerd. Het ging al niet zo best met de PvdA sinds Wim Kok, die zich afdeed van de ideologische veren van zijn partij, en zich later ontpopte als een banale graaier. Als premier vond hij de bankiers die zich ‘exorbitant verrijken’ niks. En na zijn vertrek uit de politiek deed hij hetzelfde. Bizar dat Spekman Kok niet royeert. Geen wonder dat slechts acht procent van de kiezers bij de laatste drie landelijke verkiezingen drie keer op de PvdA heeft gestemd. Het wordt nog minder. Ik zal geen traan er om laten.

Er heerst grote verwarring zodra Joden, Israël en Zionisme ter sprake komen. Voornamelijk over wat nu Zionisme is. Wel, de vader van het Zionisme was de Oostenrijks-Joodse ideoloog, journalist en publicist Binjamin Se'ev Herzl (1860-1904). Hij werkte voor de Oostenrijkse krant Neue Freie Presse in Wenen en Parijs, waar fel antisemitisme heerste. Vooral de rechtszaak van Dreyfus in Frankrijk waarvan hij verslag uitbracht, maakte diepe indruk op hem. Assimilatie van de Joden in Europa vond hij een illusie. De enige oplossing was volgens hem de oprichting van een eigen Joodse staat, en wel in Zion (Israël). Hiertoe publiceerde hij in 1896 het boek Der Judenstaat (= De Jodenstaat), waarin hij de aanzet gaf tot het georganiseerd zionisme. Hij ging niet uit van een op de Joodse godsdienst geënt religieus zionisme, maar was zijn zionisme seculier van aard. Dat is Zionisme. Dit staat wat mij betreft niet in de weg voor een ‘tweestaten oplossing’ van Israël en Palestina naast elkaar. NB - Na haar uitspraak dat IS een complot van het Zionisme is, belde ik Yasmina Haifi op. Zij was cursiste bij diverse trainingen die ik voor Justitie verzorgde. Yasmina zei toen tegen mij dat zij met Zionisme Joden noch Israël bedoelde. Toen ik haar vroeg -wie bedoel je dan wel?- was haar antwoord: “zeg ik niet door de telefoon”. En ik "moest mij maar eens verdiepen in het Zionisme," zei ze...

Wat een giller. Afgelopen vrijdag promoveerde ene Andrea Meuzelaar. Onderwerp: moslims worden op de Nederlandse televisie anders belicht dan vijftig jaar geleden. Niet sputteren met uw heerlijke koffie van schrik en/of ongeloof. Dat is echt gebeurd. Had u dat kunnen bevroeden zonder het hoogwaardig wetenschappelijk onderzoek van Andrea? Oké, misschien heeft zij dan lumineuze aanbevelingen voor de televisiemakers inzake berichtgeving over moslims? Slik maar eerst uw koffie in om het sputteren voor te zijn. “ik denk dat televisiemakers beter moeten nadenken over welke generieke beelden ze gebruiken om een verhaal te illustreren”. Is dit niet een dr. titel waardig? En deze dan: “Ze (tv redacteuren) moeten ervoor waken dat ze niet voorbijgaan aan de historische betekenis van een beeld”. Wat ik triest vind is dit. Het is wéér de linkse UvA waar dit is gebeurd. Net als destijds de promotie van Ousama Cherribi die ik publiekelijk volledig had afgekraakt. Weer bij de UvA. Niet bij de andere twee universiteiten waar ik de uitnodiging van heb geaccepteerd prof te zijn. Voor de nieuwsgierige speurders van GS, kijk hoe en waarom hier. Maar goed dat mijn Instituut (ICI) onafhankelijk is van welke subsidie van wie dan ook. Als Andrea bij mij solliciteert, kan ik haar gerust en ongestraft afwijzen. Sorry.

Heden ten dage beleven wij de overgang van het industriële tijdperk naar het kennis- en innovatietijdperk. De politieke ideologieën en het politieke stelsel zijn achterhaald en dienen te worden vervangen. De sociale democratie bijvoorbeeld, heeft zichzelf overleefd. Ze kan nu beter werk gaan doen in Afrika en in de Arabische landen. En het systeem zelf klopt niet. Voor alle bestuurlijke benoemingen (van burgemeester, commissaris van de koning, bewindslieden, parlementariërs, hoge ambtenaren) wordt louter geput uit een miniem reservoir van burgers, zijnde leden van politieke partijen. Op dit moment is slechts 2,4% van de 12.689.810 kiesgerechtigden die Nederland bij de Tweede Kamerverkiezingen op 12 september 2012 telde, lid van een politieke partij. De meeste van deze lieden zijn ambtenaren en welzijnswerkers. Geen ondernemers met daadkracht die een einde kunnen maken aan de trage, smorende en geldverspillende bureaucratie. Op gemeentelijk niveau heeft Zwitserland een moderner model. Politiek gekleurde wethouders hebben plaatsgemaakt voor professionele bestuurders. Kan in dit geval het Zwitserse leven niet in Nederland worden toegepast maar dan over de gehele linie? Zij maken mooie klokken, maar wij maken unieke klompen!

Redacteur Henk Müller van de Volkskrant had zijn twistgesprek gisteren met ene Jan Jaap de Ruiter over de IS bedreiging, de democratie en dialoog. De Ruiter afficheert zich als politiek correcte islamverdediger. Dit heeft hij dan ook getracht te etaleren. Door de goede kritische vragen van Müller raakte de Ruiter verstrikt en tegenstrijdig. Hij begon met te stellen dat de woorden ‘barmhartigheid’ en ‘vergeven’ veel vaker voorkomen in de Koran dan in de Bijbel. Daarop gewezen door Müller, gaf De Ruiter toe dat je in de Koran ook de opdracht kunt zien om ongelovigen doden. “Zulke verzen zijn er”, zegt hij. Dat weet hij. Hij is namelijk docent aan de Universiteit van Tilburg en publiceert over de Arabische taal en over de islam. En zo’n islamverdediger blijkt hij ook niet echt. Hij vindt dat in de islam ‘paradigmaverandering’ moet komen. Daarmee bedoelt hij, een discussie over de Koran en over de sharia. Hij staat dus toch niet echt achter de leer. Kennelijk ook niet achter de dragers van de islam in het Midden-Oosten. “Misschien dat ze daar gaan inzien dat hun strijd alleen tot de eigen ondergang voert”, stelt hij. Onverwacht, maar toch nog niet zonder inzicht. De Ruiter is ook tegenstrijdig in zijn denken. Aan de ene kant verklaart hij altijd het debat te zoeken, hij wil niemand uitsluiten - ook de radicale types niet. En aan de andere kant wil hij niet zoals Femke Halsema begrijpen wat jihadistische jongeren beweegt. Welke richting kunnen onze politici en beleidsmakers volgen met zo’n verwarrend expert?

Politieagent Nico G., docent bij regio Rotterdam-Rijnmond, schreef op Facebook: “Ik ben helemaal klaar met die k islamieten. Ik hoop dat ze zeer snel een langzame pijnlijke dood sterven. Oftewel dood aan de islam!” De politie beraadt zich op disciplinaire en strafrechtelijke maatregelen tegen de goede man ‘die zich laatdunkend over de Islam en moslims heeft uitgelaten’, las ik als reactie. Lees ik de reactie van de politie wel goed? De twee eerste zinnen van Nico bevatten niets dat je als laatdunkend over de Islam of de moslims kunt noemen. In de derde zin roept Nico ‘dood aan de Islam!’. Let wel, dood aan de Islam, een religie, niet aan de moslims. Gerard van het Reve schreef veel ergere dingen over het Christendom. Hij is daar weliswaar voor vervolgd, maar vrijgesproken. Allicht heeft Reve sommigen gekwetst, hetgeen Nico ook doet bij anderen. Maar dat is nu precies wat zo mooi wordt uitgedrukt met ‘‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal het recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen”, dat aan Voltaire wordt toegeschreven maar komt eigenlijk voor het eerst voor in het boek The Friends of Voltaire (1906) van Evelyn Beatrice Hall die schreef onder het pseudoniem S.G. Tallentyre. Wat is dan het verwijt aan Nico? Bovendien, Nico schreef het na het zien van een video waarop een vrouw gestenigd werd. Ja, door moslims vanwege hun religie, de Islam. Het pleit dan juist voor Nico om "dood" te roepen aan een religie waarop zoiets barbaars wordt gebaseerd. Waarom Nico vervolgen maar niet de demonstranten in Den Haag die ‘dood aan de joden’ (niet aan het Jodendom) scandeerden? Hiervan zei Jozias van Aartsen met de slappe knieën en met de persoonlijkheid van een garnaal: niets aan de hand, geen overtreding. Ahmed Marcouch, een ex-agent en nu Kamerlid, jawel voor de PvdA, was geschokt door de uitlating van Nico, las ik. Maar niet van de roep om ‘dood aan de joden’ door geloofsgenoten? Pijnlijk vond ik het om te lezen dat Nico spijt heeft betuigd voor zijn uitlating. “Dit was een domme reactie”, schijnt hij te hebben gezegd. Domme reactie? Op het -in de 21ste eeuw- stenigen van een vrouw? Wie is hier dom en achterlijk? Wie moet spijt betuigen?

Het Parool van dit weekend bevat een special '10 jaar na de moord op Theo van Gogh'. Hierin ondermeer interviews met Job Cohen, toen burgemeester van Amsterdam en Rita Verdonk, destijds minister van Integratie. Inzoomend op het persoonlijke bij de twee, kan gesteld worden dat beiden een grote inschattingsfout hebben gemaakt met het oog op hun carrière. Job werd verblind door het vooruitzicht om minister-president te worden. Daarvoor verliet hij het pluche van het stadhuis van Amsterdam. Het liep niet goed af met Job. Rita werd verblind door de grote populariteit onder de kiezers toen. Zij verwierf meer stemmen dan de nummer 1 van de VVD-lijst, Mark Rutte. Hierdoor ging zij de plaats van de lijsttrekker opeisen. Dit heeft haar opgebroken en haar politieke kop gekost. Ze hebben gegokt en verloren. Beiden is de vraag voorgelegd of zij de politiek missen. Job zegt van niet, wat ik niet geloof. Rita geeft toe de macht en invloed te missen. Dat is krachtiger, je verlies onder ogen durven zijn en toe te geven.

De lijst met schandalen rondom Henk Krol van 50+ wordt met de maand langer. In Den Haag wordt hij ook wel Teflon Henk genoemd, omdat alles van hem af lijkt te glijden. Krol is een goed debater, niet onslim, maar wel met gestoorde persoonlijkheidstrekken. Hij sjoemelt teveel. Nou zijn er veel meer mensen die dat ook doen. Op alle niveaus. Maar dan moet je niet willen in de politieke arena, een publiek terrein, willen verkeren. En dat zoekt hij juist op, ook na zoveel misstappen. En dan ook nog op geldelijk gebied: in Nederland ligt dat gevoelig. Zou hij vreemd gaan, een jonge knul in het openbaar zoenen zoals Onno Hoes heeft gedaan, dan wordt er wat over geschreven, maar Onno blijft gewoon op zijn post in Maastricht. Niets aan de hand. Daarnaast is kunnen omgaan met Jan Nagel, partijvoorzitter en senator voor 50+, geen aanbeveling. In de periode van Leefbaar Nederland, ik was door het congres als nummer 2 gekozen na Pim Fortuyn, heb ik Jan Nagel een beetje gekend. Een ervaren en kundig bestuurder, maar moeilijk mens niet in de laatste plaats vanwege zijn ego, groter dan heel het gebouw waar de Tweede Kamer in resideert.

In zijn stukje ‘Gijzelaars’ in de Volkskrant van gisteren wierp Arnon Grunberg de vraag op: “Moet je losgeld betalen?” Zijn antwoord luidt: “Ik zeg met aarzeling ja. Je mag geen mens offeren om toekomstige slachtoffers te voorkomen.” Zonder aarzeling stel ik oneens te zijn met Grunberg. Het verschil van mening ligt niet alleen in het feit dat wij verschillende personen zijn. Anders dan Grunberg, ben ik geboren en getogen in een Arabisch islamitisch land, Marokko. Ik ken de mentaliteit van de regio iets beter dan hij. Als men losgeld gaat betalen, dan is het hek van de dam. Dan zullen IS beulen uit hun dak gaan van vreugde. Zij zullen dan westerlingen bij bossen gijzelen. Ieder slachtoffer van de barbaren is een teveel, maar met losgeld zou je meer gijzelingen in de hand werken. De volgende stap zou dan zijn dat de gijzelaars steeds meer losgeld gaan eisen en om kracht bij hun eis te stellen, zullen zij meer en meer doden. Nee, geen losgeld betalen, maar alles op alles zetten om de barbaren uit te schakelen.

Israëlisch minister van defensie Moshe Yaalon heeft besloten om Palestijnse arbeiders die op de Westoever werken niet langer samen met Israëlische kolonisten in bussen te laten reizen. Ook mogen de Palestijnen alleen via bepaalde militaire controleposten naar de Westbank. Deze orders zijn erop gericht aanslagen van militanten te voorkomen en beter toezicht te kunnen houden op de arbeiders. Maatregelen ter bescherming dus van zowel Palestijnen als Israëliërs. Dat is leiderschap met durf. Wie zou hier tegen kunnen zijn, zou je denken. De Israëlische linkse rakkersgroep B’Telem, een soort Ander antisemitisch Joods Geluid van Nederland, is dat wel. Deze slappe geitenwollen sokken figuren vinden de maatregelen discriminerend. Hoe verzin je het? Zij hebben kennelijk liever dat er aanslagen komen en doden vallen, hetzij van de kant van militante kolonisten, hetzij van de kant van Palestijnen. Kortzichtige lafaards. Helemaal bewonderenswaardig vind ik het dat het Israëlische Openbaar Ministerie onderzoek gaat doen naar het besluit van de minister van Defensie. Het Israëlische ministerie van Justitie zei dinsdag dat procureur-generaal Yehuda Weinstein minister Yaalon heeft gevraagd zijn orders toe te lichten. Men kan oneens zijn met hoe Israël zich verdedigt tegen haar vele omringende wrede vijanden, maar top democratisch is het heilige landje wel. Om trots op te zijn.

Eindelijk goed nieuws over mocro’s. Na de steeds aanhoudende berichten over drop-out, hoge werkeloosheid, wangedrag, tasjesroven, bedreigingen en banaal antizionisme (= antisemitisme), meldt het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) iets goeds over de islamitische mocro’s. Het SCP constateert in een rapport over huwelijksmigrantie dat gisteren is gepubliceerd het volgende. In 2001 trouwde 55 procent van de mocro’s met een partner uit Marokko, en is het nu gedaald tot 17 procent. Volgens het SCP komt deze daling door de aanscherping van wettelijke eisen, zoals de leeftijdseis en de inkomenseis. Maar volgens mij komt het door de wens van de PVV en haar voorman Geert Wilders, en dus door de wens van het Nederlands volk in meerderheid, voor minder (islamitische) mocro’s,. Zeer begrijpelijk. Gemeen, maar ik verheug me wel weer op de achterlijke reacties, ook op deze column, van de GS mocro reaguurder die nooit op de inhoud van boodschap reageert, maar telkens op de boodschapper. Kostelijk; omdat hij, net als vele andere mocro’s niet in staat is inhoudelijk ergens aan bij te dragen, maar alleen te schelden en te blaffen. Zo wordt uiteindelijk een negatief heersend beeld bevestigd.

Pieter Hilhorst gaat weer in de fout. Hij begeeft zich weer op een voor hem onbekend terrein. Van columnist bij de Volkskrant werd hij geparachuteerd naar wethouder voor de PvdA in Amsterdam. Pieter Hilhorst ging zich bezighouden met financiën. Daar bleek Pieter Hilhorst niet geschikt voor. Nu wil Pieter iets doen aan 'gedragsverandering' bij de schuldhulpverlening. Het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) berekende onlangs dat schulden de samenleving elf miljard euro per jaar kosten. Schuldhulpverlening slaagt er niet goed in mensen met schulden echt te helpen. Uit onderzoek van de gemeentelijke Dienst Werk en Inkomen blijkt dat negentig procent van de probleemgevallen na drie jaar opnieuw in de problemen komt na sanering van de schulden. Dat komt volgens Hilhorst omdat de hulpverlening tekort schiet 'als het gaat om het realiseren van een duurzame gedragsverandering'. Het Parool publiceerde gisteren over de betere aanpak die Hilhorst voor ogen staat. Individuele business cases wil Hilhorst. “En door de schuldenaren met hun sociale netwerk een eigen plan te laten maken dat op alle levensterreinen betrekking heeft, is de kans op een duurzame gedragsverandering veel groter”, stelt hij. Ten eerste, als mensen dit kunnen, is de kans dat zij in deze categorie hulpbehoevenden vallen gering. Ten tweede, menselijk gedrag is complexer dan Hilhorst veronderstelt. Hoe iemand zich gedraagt, wordt bepaald (volgens auteur Meredith Belbin) door een zestal factoren: persoonlijkheid, mentale vaardigheden, waarden en normen, de druk of dwang van de omgeving, ervaring en het vermogen diverse rollen effectief te spelen. Gedragsverandering bereik je niet door invoering van individuele business cases, Pieter Hilhorst.