Stijlloze freelancer Leroy Theuniszen weer in de mail. Paarsgele stoomwolken uit de oren. Leroy is nog steeds boos om dat akkefietje dit weekend met Farage die agressieve linksmalloten op zijn dak kreeg terwijl-ie zat te eten met zijn kinderen. Leroy ziet de l'histoire alweer répèten.
Als echte Faragofiel beeft alles nog na bij mij. Gisteren berichtte ik hoe Farage & fam tijdens de zondaglunch
uit een kroeg gejaagd werden en door een boze linksmeute achterna gezeten werd. Doel: gevaarlijk linkstuig wilde tolerantie haatprediken met een 'Festival of Diversity' in het bijzijn van Nigel. Inmiddels is er meer bekend over het wie, wat en hoe. Het gaat in casu om een bijeengeraapt zooitje 'demonstranten' dat onder meer bestond uit biddende moslims, Palestijnse dansers, borstvoedende moeders, gedupeerde HIV-patiënten en Mexicaanse piñatameppers. Jawel [
Bijlage1]. Betrokken organisaties waren onder meer Stand Up to UKIP, Black Activists Rising Against Cuts (BARAC) en Occupy London. En dat allemaal onder leiding van een niet omstreden (want links) meneer
Dan Glass. Deze mensen waren - en zijn - er heilig van overtuigd dat zij hun zelfbedachte fatsoensnormen (excessief) mogen overtreden teneinde andersdenkenden hun fatsoensleer bij te brengen. En als Nigel Farage door de overheid tegen deze excessieven beschermd wil worden, is dat natuurlijk taxpoetverspilling, aldus [
Bijlage2] deze Dan Glass. Je brutale muil houden is veel goedkoper en is daarom dus de enige oplossing, of anders... Het is dus evident dat links - ook in het immer beleefde Verenigd Koninkrijk - anno 2015 nog altijd meent dat zij een monopolie op fatsoen heeft. En dat alleenrecht mag zij dan ook geheel naar willekeur toepassen, veranderen en bovenal overschrijden. De opkomst van Farage in 't VK toont zodoende veel gelijkenissen met de opkomst van Pim Fortuyn.
Etenswaar,
vrijheidsontneming, (politieke)
uitsluiting en
demonisering is voor Nigel inmiddels dagelijkse kost. En volgens links is hij het uiteraard allemaal
zelf schuld. Nogmaals: had hij maar zijn mond moeten houden. Maar. Er is hoop. De linkstuigaanpak van gistermiddag
kaatst keihard terug. En daarnaast deinst UKIP natuurlijk niet terug. Want Ome Nigel geeft niet op. Ome Nigel is niet bang.
"Our job is to turn the other cheek, to rise above it and to say what we're for." Go get 'em, Nige.
Leroy Theuniszen