Anton Dautzenberg sloopt dode jongeman
In de geest van Theo van Gogh (vzmh) viert zijn perpetueel rouwende boezemvriend Theodor Holman ieder jaar een klein feestje met Theo-thema: de Avond van de Polemiek. Jaarlijks op 2 november, de sterfdag van de als een beest afgeslachte cineast. Vandaag, dus. Dit jaar is het thema de ons zo vreselijk geliefde Ad Hominem en onder de deelnemers zit, behalve onze stijlloze huiscolumnist Bas Paternotte, de onvolprezen Anton Dautzenberg. Die zal, met angst en beven voor de toorn van de moreel oppermachtige grachtengordel, een polemiek voordragen die is gericht tegen het lijk van de dode zoon van A.F.Th. van der Heijden, Tonio. De in 2010 verongelukte jongen leeft voort als een Libris Literatuurprijs en NS Publieksprijs winnende roman 'voor op de borreltafel van overgangsvrouwen'. Maar of je nou een veredelde doktersroman met platte voetbalmetaforen aflevert, of een rouwverwerkende requiemroman schrijft: Dautzenberg hekelt de 'nieuwe dimensie in ramptoerisme' die de 'zieltogende boekenbusiness' met dit soort onderwerpen heeft aangeboord. Hij trekt dus ten strijde tegen de Kluunificatie van persoonlijk leed, hoe literair verantwoord het ook opgetekend is. En dat allemaal in de geest van opperkwetser Theo, die ooit de woorden sprak: "Er is iets met de dood van kinderen dat onherroepelijk tot vals sentiment leidt welk als 'ontroerend' wordt ervaren door het grote publiek." De