Giet it oan?
Net. Maar toch: er ligt fucking
ijs! De eerste randdebielen op hoge noren zijn al gesignaleerd, zwabberend over
buitenwatertjes van nog geen
drie centimeter. En dat zijn de levensmoeien (meestal in de
categorie 50+) die niet helemaal goed in de gekke kop zijn. Veel erger is het dat er reeds wordt geschaatst op de banen. Gezellie! Maar het gaat
mis. Heel vaak mis. Kijk, daar gaat
Marlon al. Nederlanders willen wel schaatsen maar kunnen niet schaatsen. Je mag schaatsen als er ijs ligt, maar het hoeft natuurlijk niet. Schaatsen is een recht maar het brengt wel verantwoordelijkheden met zich mee. Gevolg:
blessures. Leed. Veel absente werknemers. Productie die stil ligt. Een economie die per centimeter pannenkoekijs-aanwas achteruitholt. Dit kan zo niet langer. Daarom komt minister Edith Schippers, die van Volkskgezondheid,
Vettax en Verdere antiliberale bemoeienissen, met het wetsvoorstel om belasting te heffen op schaatsen. De schaatstax. Schaatsen moet leuk blijven. Een tussendoortje, geen gewoonte. Volgens onze bronnen op het Binnenhof wordt er zelfs gefluisterd over een schaatsverbod. "
Schaatsen is te gevaarlijk", aldus een ingewijde. "
De mensen kunnen zelf de risico's niet meer overzien. Dat heeft te maken met opleiding, maar ook met discriminatie en sociaal-economische omstandigheden. Daarom is het beter als de overheid de gezondheid van de mensen in de gaten houdt door paal en perk te stellen. De kritiek dat de overheid zich teveel met mensen bemoeit wuiven wij weg. Wij nemen onze verantwoordelijkheid om de schaatsrekening niet naar volgende generaties door te schuiven." Dus? It
giet oan! Maar u blijft lekker binnen. Niet schaatsen is ook een recht. Een mensenrecht. De blessurevrije schaatsmaatschappij, dat ben jij. Vraag maar aan uw verzekeringsboer. En natuurlijk is het erg dat mensen in
wakken verdwijnen, maar ze roepen het ook wel over zichzelf af: wie schaatst kan het
wak verwachten.
UPDATE: Dit bedoelen we dus: Vrouw in
strak pak zakt door ijs.
