Rukken op kosten van de samenleving
Maandagmorgen, 10:30 uur. Je staat op, slaat een krantje open en tikt een eitje. En wat dan? Werken doe je niet, daar ben je te beroerd voor en de samenleving dekt je levenskosten toch wel. Dus waarom zou je? Ja! Dat is het. Je loopt naar de studeerkamer van je gesubsidieerde huurwoning en trapt de computer aan. Razendsnel surf je van de ene pornosite naar de andere, terwijl je kabelverbinding de cumshots en double penetrations met gierende snelheid op je harde schijf pleurt, zonder dat je uiteraard ook daar maar een cent voor hoeft te betalen. Onderwijl tikt je lid zachtjes tegen je broekriem, wachtend op wat komen gaat. Dan is alles binnen. Voor de tweede keer vandaag tik je een eitje. Een rauw ei dit keer, in het schaaltje dat op je bureau naast je eerste Brouwmeester-biertje staat. En je gaat rustig aan de slag. Terwijl je tevreden weg zakt in de wereld van de porno, verzucht je: "een gouden vent, die Cohen."