achtergrond

Geenstijl

Boris van der Ham: Tijd voor Max Havelaar coke!

borisxtc.JPG Dit en komend jaar evalueren de Verenigde Naties de 'War on Drugs'. In 1998 werd die afgekondigd. Welk effect heeft het nou gehad om honderden miljarden te steken in opsporing, rechtzaken en gevangenissen? Het jaarlijkse 'World Drugs Report' van de VN geeft tussen de regels door het antwoord: het effect is klein. Ja, er worden grote heroïne- en cocaïnevangsten gedaan, maar de productie is nauwelijks afgenomen. Daarnaast is er weinig grip op uitgerekend de méést gebruikte drugs: wiet en synthetische drugs, zoals XTC. Erg magertjes allemaal.
Koren op de molen van Nederland, zou je zeggen. De afgelopen dertig jaar proberen we drugsgebruik vooral als gezondheidsprobleem te zien, en niet alleen als een zaak voor politie. Met succes: in vergelijking met andere landen, hebben wij daardoor maar een klein aantal harddrugsdoden. Stilzwijgend schuiven landen als Portugal, België, Engeland, Canada en een aantal Amerikaanse deelstaten ook in onze richting. Ondanks die steun is in Nederland het tobben toegeslagen. Hypes in de media leiden tot hyperventilerende politici. Coffeeshops moeten fuseren, paddo's worden in blinde paniek verboden, dancefeesten worden opgejaagd, zonder te kijken wat voor effect dat heeft. Nederland komt intussen niet toe aan veel dieper liggende vraagstukken. Zonde, want juist nu zou een wat nuchterder kijk op het internationaal drugsbeleid hard nodig zijn. Wat zou Nederland moeten doen? Allereerst moet Nederland de indeling van hard- en softdrugs aan de kaak stellen. Vorig jaar heeft het voorname medisch tijdschrift 'The Lancet' een onderzoek gepubliceerd naar de échte schadelijkheid van de verschillende drugs. De uitkomsten waren opvallend: heroïne en rook-cocaïne is het schadelijkst, Cannabis (wiet) zit in de middenmoot en XTC bungelt onderaan. Zo'n lijstje geeft te denken: waarom wordt XTC nog steeds net zo hard aangeslagen als heroïne? Platte repressie werkt niet, eerder ingrijpen bij verslaving en gerichte voorlichting wel. En dan nog iets. Uit het 'Drug World Report' bleek dus dat in Europa en Noord-Amerika het opsporen van wiet en XTC steeds lastiger wordt. De reden hiervoor is dat deze drugs steeds meer 'lokaal' worden geproduceerd, aldus de VN. De aanvoerlijnen zijn dus korter, en het is daarom lastiger te onderscheppen. De VN ziet deze ontwikkeling als een probleem.. maar is het dat wel? Waarom keren we het niet om? Productielanden Colombia, Bolivia en Afghanistan worden in de houdgreep gehouden door heroïne en cocaïnemaffia. Deze drugs hebben zeer lange aanvoerlijnen en zijn over de hele keten - van de productie, transporten tot de handel - doordrenkt met bloed. Ik ben niet zo'n moralist, maar vind het toch altijd 'striking' dat dezelfde moderne typjes die wél 'verantwoorde' koffie kopen, met het zelfde gemak een snuifje cocaïne nemen. Totdat harddrugs gelegaliseerd zijn er zoiets als 'Max Havelaar-coke' komt lijkt me het niet echt 'goed voor de derde wereld'. Drugs van 'eigen bodem', zoals wiet en XTC, lijken qua gezondheidsschade en qua criminaliteit minder kwalijk. Natuurlijk zijn die drugs ook gelieerd aan criminaliteit, maar daar hebben we vooral zelf last van; Ze hebben een veel minder grote 'voetafdruk' in zwakkere landen. Voordeel is ook dat je lokaal geproduceerde drugs makkelijker kunt reguleren en eisen kan stellen wat betreft productie en voorlichting. Als we er van uitgaan dat drugsgebruik nu eenmaal een gegeven is, verdienen 'home-grown' drugs domweg de voorkeur. Laat Nederland dat nou gewoon eens zeggen, bij de VN. Boris van der Ham

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.